Ukleja pospolita

Pospolita ukleja to niewielka, słodkowodna ryba należąca do rodziny karpiowatych. Charakteryzuje się smukłym, bocznie spłaszczonym ciałem, spiczastą głową i małym pyszczkiem skierowanym ku górze. Jej płetwa odbytowa jest dość długa, zawierająca od 18 do 23 promieni. Ukleja ma srebrzyste łuski i przezroczyste płetwy, a dorasta do około 25 cm długości. Występuje w różnych częściach Europy i Azji Zachodniej, z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego, Apenińskiego oraz większości Wysp Brytyjskich.

Ukleje są towarzyskimi rybami, które żyją w ławicach i odżywiają się różnorodnymi małymi organizmami, takimi jak mięczaki, owady, larwy, robaki, skorupiaki oraz detrytus roślinny. Preferują strumienie i jeziora, zwłaszcza w miejscach o otwartej wodzie, gdzie pokarm jest obfity. Często można je znaleźć w pobliżu stacji pomp i jazów. W okresie tarła przenoszą się do płytkich wód w pobliżu brzegu. Są istotnym elementem diety większych drapieżników, ale są bardziej wrażliwe na zanieczyszczenia niż inne ryby z tej samej rodziny, co może tłumaczyć spadek ich liczebności w Europie Północno-Zachodniej.

Wędkarze często używają uklei jako przynęty do połowu większych ryb. Ciekawostką jest, że w 1656 roku w Paryżu z łusek uklei wyizolowano substancję zwaną "Essence Orientale" lub "esencją perłową". Ta substancja, będąca krystalicznym guaninem, była używana do produkcji sztucznych pereł.