Żbik europejski

Dane

• Długość tułowia z głową: 37-90 cm
• Ogon: 21-40 cm
• Masa średnio: 3,5 kg (samice); 5 kg (samce)
• Ciąża: 63-68 dni
• Miot: 3-4 kociąt; młode dojrzewają w wieku 9-10 miesięcy
• Pożywienie: gryzonie, króliki, ptaki, płazy, gady

Charakterystyka

Nieduży kot o gęstym długim futrze od żółtawoszarego do ciemnoszarego. Na tym tle wzór: 4-4 prążków wzdłuż głowy i karku, ciemna, niezbyt wyraźna pręga od grzbietu do nasady ogona. Na ogonie poprzeczne prążki (do 6, ale tylko 3 wyraźne). Uwaga! Prążki na ogonie nie łączą się z pręgą grzbietową - cecha odróżniająca żbika od kota domowego. Na bokach tułowia do 12 pręg poprzecznych. Uszy spiczaste, czarne opuszki stóp i żółte tęczówki. Nos cielistoczerwony.

Występuje na obszarze Europy, głównie na terenach lesistych. W Szkocji zamieszkuje obszary bezleśne, górzyste, a na obszarze śródziemnomorskim zarośla makii. Obdarzony dużymi zdolnościami adaptacyjnymi. Żbiki zostały zdziesiątkowane w okresie od XVII do XX wieku (jako szkodniki i na futro), obecnie zaczynają powracać na swe pierwotne tereny. Krzyżują się z kotami domowymi. Zwierzęta chronione w wielu państwach. W Polsce podlegają ochronie całkowitej.