Czepiak

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w gęstych lasach Ameryki Środkowej i Południowej – od Meksyku po dorzecze Amazonki.

Morfologia

Długość ciała samców 37–70 cm, ogona 70–90 cm, samic 30–66 cm, ogona 64–93 cm; masa ciała samców 7,4–10,4 kg, samic 5–10,5 kg. Czepiaki z tego rodzaju charakteryzują się smukłą sylwetką przystosowaną do szybkiego przemieszczania się pomiędzy konarami drzew. Bardzo sprawnie poruszają się metodą brachiacji, wykorzystują również długi, chwytny ogon do przytrzymywania się gałęzi.

Etymologia

• Ateles: gr. ατελης atelēs – niedoskonały; w aluzji do braku kciuka.
• Paniscus: gr. Πανισκος Paniskos, od zdrobnienia Παν Pan, w mitologii greckiej syn Hermesa i Dryope. bóg opiekuńczy lasów i pól, strzegący pasterzy oraz ich trzód wywodzący się z Arkadii. Gatunek typowy: Simia paniscus Linnaeus, 1758.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki:

• Ateles geoffroyi – czepiak czarnoręki
• Ateles fusciceps – czepiak ciemny
• Ateles chamek – czepiak czarnolicy
• Ateles paniscus – czepiak czarny
• Ateles marginatus – czepiak białolicy
• Ateles belzebuth – czepiak czarci
• Ateles hybridus – czepiak brązowy