Nordhordland Bridge, Bergen

Most Nordhordland to połączony most wantowy i pontonowy, przecinający Salhusfjorden między Klauvaneset a wyspą Flatøy w okręgu Vestland w Norwegii. Jego długość wynosi 1614 metrów, z czego część pontonowa ma długość 1246 metrów. Odcinek wantowy składa się z pojedynczego H-pylonu o wysokości 99 metrów, długości 368 metrów i rozpiętości przęsła głównego 172 metrów. Umożliwia to uzyskanie prześwitu 32 metrów.

Część pływająca to stalowy most o konstrukcji dźwigara skrzynkowego z dziesięcioma pontonami, które ze względu na głębokość fiordu nie są zakotwiczone poprzecznie. Jezdnia znajduje się na pokładzie ortotropowym. Pontony i most wantowy są wykonane z betonu, a główne przęsło jest podparte 48 kablami. Fiordowy koniec głównego przęsła jest podparty fundamentem o głębokości 30 m, w miejscu połączenia obu mostów. Od tego miejsca, przez 414 metrów, ściana jezdni ma nachylenie 5,7% na wiadukcie zakotwiczonym do mostu pontonowego.

Most prowadzi dwa pasy drogi europejskiej E39, zwanej także autostradą nadbrzeżną, oraz jedną ścieżkę dla pieszych i rowerzystów, łącząc okręg Nordhordland z Bergen. Plany budowy mostu istniały już od lat 60. XX wieku, a po podjęciu decyzji o budowie przez Parlament Norwegii w 1989 roku, budowa rozpoczęła się w 1991 roku. Całkowity koszt budowy, wraz z drogami pomocniczymi, wyniósł 910 mln NOK. Część płatności za kontrakt była przedmiotem sprawy sądowej, którą wykonawcy przegrali. Most otwarto 22 września 1994 r. a do 31 grudnia 2005 r. pozostawał on drogą płatną. W 2014 roku średni dzienny ruch na moście wynosił 16 580 pojazdów. Od 2013 roku planowane jest przywrócenie opłat za przejazd mostem w celu sfinansowania innych projektów drogowych. Most jest drugim najdłuższym mostem w Norwegii i drugim mostem pontonowym w Norwegii.