Blåmannsisen

Blåmannsisen lub Ålmåjalosjiegņa jest piątym co do wielkości lodowcem w kontynentalnej części Norwegii. Znajduje się on na granicy gmin Fauske i Sørfold w okręgu Nordland w Norwegii - zaledwie 2 kilometry na zachód od granicy ze Szwecją.

Jego najwyższy punkt znajduje się na wysokości 1560 m n.p.m. a najniższy na wysokości 810 m n.p.m. Od czapy lodowej odchodzą trzy lodowce odpływowe. Małe ujście rozlewa się przez grzbiet subglacjalny na północ, spiętrzając wodę w nienazwanym jeziorze i powodując okresowe powodzie. Na wschodzie duże ujście rozciąga się w kierunku jeziora Leirvatnet. Kolejne ujście opada stromo na zachód. Wyloty zachodni i północny są silnie spękane, podobnie jak czoło wschodniego lodowca, który wcina się do Leirvatnet. Lodowiec ten wpada również do jeziora Blåmannsisvatnet, co powoduje powstawanie rozległych szczelin w lodowcu nad tym jeziorem. Ze względu na stopień szczelinowatości brzegów, poruszanie się po lodowcu może być niebezpieczne, szczególnie późną wiosną lub wczesnym latem, kiedy mosty śnieżne mogą być słabe.

Blåmannsisen wpływa do lokalnych norweskich sieci hydroenergetycznych, eksploatowanych przez firmy Elkem i Saltens Kraftsamband, oraz do sieci w Luleälv w Szwecji. Zablokowane lodem jezioro na północnym skraju sporadycznie wytwarza jökulhlaups. Pokrywa lodowa ma zwykle grubość od 200 do 400 m, a miejscami przekracza 800 metrów. Wysokość linii równowagi wynosi około 1100 metrów po wschodniej stronie pokrywy lodowej, powyżej ujścia Leirvatnet. Zdjęcia satelitarne, w tym te wykorzystywane przez Google Earth, pokazują rozległe odsłonięte jodły, co sugeruje, że ELA cofnęła się w ostatnich latach, podobnie jak inne umiarkowane pokrywy lodowe w Norwegii. Południowa krawędź lodowca wykazuje pole przedpole odsłonięte od czasu wycofania się z maksimum "małej epoki lodowcowej" z dobrze uformowaną moreną czołową oznaczającą dawną krawędź.