Kaikorai Presbyterian Church, Dunedin

Kaikorai Presbyterian Church to prezbiteriańska kongregacja PCANZ Presbyterian Church of Aotearoa New Zealand znajdująca się w Kaikorai, na przedmieściach Dunedin w Nowej Zelandii.

Kościół prezbiteriański Kaikorai stoi na skrzyżowaniu ulic Taieri Road i Nairn Street od 1868 roku. Już w 1852 r. rodziny pionierów wędrowały ścieżkami w buszu i błotnistymi drogami na cotygodniowe spotkania modlitewne, najpierw w Hood Hall, a następnie w Wakari School. Jako placówka misyjna Kościoła Knox, pastor wygłaszał w szkole cotygodniowe kazania.

Potrzeba kościoła rosła i z czasem Komitet Szkolny Wakari zwrócił się z prośbą o wybudowanie budynku kościelnego w dzielnicy. Dzięki ofiarności i wierze zebrano 477 funtów i na ziemi podarowanej przez pannę Helen Hood wzniesiono skromny drewniany budynek z dachem krytym gontem. Pierwotnie był on znany jako "Wakari Church", jednak ze względu na lokalizację bardziej odpowiednia była obecna nazwa Kaikorai. Pierwsze nabożeństwo odbyło się w 1866 roku, a kościół działał jako córka kościoła Knox.

Wiara i rozwój zboru były tak wielkie, że w 1868 r. został on ustanowiony niezależną kongregacją i upoważniony do powołania pastora, pierwszego z wielu, którzy służyli nie tylko zborowi, ale także społeczności. Pierwszy budynek kościoła stał się zbyt mały, a kongregacja ponownie podjęła wyzwanie i w 1880 roku, dzięki rozbudowie, powstał drugi kościół.

Wraz z rozwojem kongregacji rozwijała się dzielnica, a wraz z nią Roslyn Mills oraz kolejki linowe Rosyln i Kaikorai. W 1906 r. ponownie z wiarą, przyjęto ofertę w wysokości 2750 funtów na budowę nowego kościoła. Burmistrz Roslyn położył kamień węgielny, a w 1907 r. w trzecim kościele odbyło się pierwsze nabożeństwo. Obecnie stoi on na miejscu starego drewnianego kościoła, który został przeniesiony na tyły terenu, aby służył jako sala. W kościele murowanym zainstalowano cztery witraże ku czci członków-założycieli. Oryginalny drewniany kościół został rozebrany, aby zrobić miejsce dla obecnej sali, która jest stale wykorzystywana zarówno przez kościół, jak i społeczność.

W 1918 roku w okolicy było już dwanaście miejsc kultu, co skłaniało do myśli o zjednoczeniu. Jednak dopiero w setną rocznicę powstania kościoła stał się on częścią West Dunedin Union, obsługując dzielnice Wakari, Halfway Bush, Brockville i Kaikorai - te same, z których pierwsi osadnicy przybywali, aby się modlić, oraz Waitati. Kościół ten miał także unię z Kościołem Metodystycznym w Roslyn oraz z lokalnymi kościołami kongregacjonalnymi i Kościołem Chrystusowym. Dziś wahadło wychyliło się i kościół znów jest znany jako Kaikorai Presbyterian Church.

Lata te były okresem rządów sześciu władców, pojawienia się depresji oraz dwóch wojen światowych. Kościół podążał za zmieniającymi się czasami, prowadząc gorące i szczere dyskusje na temat tego, czy muzyka organowa powinna być dozwolona, a kilkadziesiąt lat później, czy tańce powinny być dozwolone na spotkaniach towarzyskich Klasy Biblijnej.