Fakty o: Sago
Sago – rodzaj mączki wyrabianej z wnętrza palmy sagowej Metroxylon sagu i niektórych sagowców. Stanowi podstawę wyżywienia ludności Nowej Gwinei i Moluków. W niektórych innych krajach tropikalnych jest ważnym, lecz nie podstawowym produktem żywnościowym.
Pozyskiwanie
Pień dorosłej rośliny ścina się, biały rdzeń rozdrabnia się i wypłukuje skrobię przy pomocy wody. Z jednej rośliny otrzymuje się od 200 do 400 kg rdzenia, z czego około 40% stanowi sago. Papkę skrobiową przecedza się przez sito, krople skapują na gorącą blachę, tworząc okrągłe, twarde „ziarenka”, tzw. sago perłowe
Wykorzystanie
Sago jest używane albo do pieczenia (podpłomyki) albo mieszane razem z wodą, w wyniku czego powstaje gęsta zawiesina gotowa do spożycia. Sago może też być mielone i używane w taki sposób jak mąka ze zbóż. Stosuje się także jako dodatek do zup. Sago zaleca się osobom z problemami żołądkowymi, gdyż jest bardzo lekkostrawne. Skrobia z sago zawiera prawie wyłącznie węglowodany oraz małe ilości białka, witamin i niektórych minerałów.
Substytuty sago
Zamienniki sago bywają wyrabiane także z innych gatunków sagowców, głównie w rejonie Pacyfiku – przy czym jest to rzadziej spotykana forma, która ponadto różni się od sago wyrabianego z sagownicy zwyczajnej. Pozyskiwanie skrobi z sagowców może się wiązać z koniecznością specjalnej obróbki części roślin w celu usunięcia trucizn. Główne gatunki:
- sagowiec podwinięty (Cycas cyrcinalis)
- dioon jadalny (Dioon edule)