Biegus białorzytny

Biegus białorzytny, biegus Bonapartego – gatunek małego ptaka wędrownego z rodziny bekasowatych. Nie wyróżnia się podgatunków.

Występowanie

Zamieszkuje północną Kanadę i północną Alaskę. Zimuje w południowo-wschodniej Ameryce Południowej (od południowo-wschodniej Brazylii na południe po Ziemię Ognistą) i na Falklandach. W małych ilościach, lecz regularnie pojawia się w Europie, na Azorach i Wyspach Kanaryjskich. W Polsce stwierdzony tylko 6 razy – w latach 1998, 2012, 2014 oraz 3 razy w 2018.

Cechy gatunku

Obie płci ubarwione jednakowo. W szacie godowej wierzch ciała brązowoszary z ciemnymi plamkami, spód biały z ciemnobrązowym kreskowaniem na głowie i piersi. Biała brew, charakterystyczny biały kuper kontrastujący z ciemnym ogonem. W szacie spoczynkowej wierzch ciała popielatoszary z ciemnymi plamami, spód ciała biały, kreskowanie na piersi słabo zaznaczone. Kuper biały, ogon ciemny. Nogi i dziób ciemne.

Wymiary średnie

dł. ciała ok. 15–18 cmrozpiętość skrzydeł 36–38 cmmasa ciała 28–66 g

Biotop

Tundra, poza okresem godowym mokradła, brzegi rzek i jezior.

Gniazdo

Na ziemi.

Jaja

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w czerwcu-sierpniu 3 do 4 oliwkowych, brązowo nakrapianych jaj.

Wysiadywanie

Jaja wysiadywane są przez okres 20–22 dni przez samicę. Pisklęta usamodzielniają się po 16–17 dniach.

Pożywienie

Bezkręgowce uzupełnione pokarmem roślinnym.

Status i ochrona

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje biegusa białorzytnego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Na terenie Polski objęty ochroną gatunkową ścisłą.