Miko czarny

Marmozeta Goeldiego, znana również jako małpka Goeldiego, to uroczy mały naczelny pochodzący z górnego dorzecza Amazonki, obejmującego Boliwię, Brazylię, Kolumbię, Ekwador i Peru. Ten gatunek jest wyjątkowy, będąc jedynym przedstawicielem swojego rodzaju, Callimico, i czasami nazywany jest "callimicos".

Te małpki mają czarną lub ciemnobrązową sierść, często ozdobioną wyrazistymi czerwonymi, białymi lub srebrzysto-brązowymi akcentami na głowach i ogonach. Są niewielkie, osiągają długość ciała około 20-23 cm, z ogonami dodającymi kolejne 25-30 cm.

Pierwszy raz opisane w 1904 roku, marmozety Goeldiego przechodziły różne klasyfikacje taksonomiczne. Początkowo umieszczano je w osobnej rodzinie, Callimiconidae, lub czasami w podrodzinie Callitrichinae w ramach rodziny Cebidae. Obecnie naukowcy podnieśli Callitrichinae do rangi własnej rodziny, Callitrichidae.

Jeśli chodzi o rozmnażanie, samice marmozet Goeldiego osiągają dojrzałość płciową w wieku około 8,5 miesiąca, podczas gdy samce dojrzewają w wieku około 16,5 miesiąca. Ciąża trwa od 140 do 180 dni, a samice mogą rodzić dwa razy w roku, zazwyczaj jedno młode za każdym razem. Młode są odstawiane od piersi po około 65 dniach. W niewoli te małpki mogą żyć do 10 lat i słyną ze swoich imponujących zdolności skakania.

Marmozety Goeldiego najlepiej czują się w gęstym podszycie lasów, gdzie poszukują różnorodnej diety, obejmującej owoce, owady, pająki, jaszczurki, żaby, węże, a nawet grzyby. Żyją w małych, zżytych grupach i komunikują się ze sobą za pomocą wysokich dźwięków. Co ciekawe, czasami tworzą mieszane grupy z tamarynami.

Gatunek został nazwany na cześć Emila Augusta Goeldiego, szwajcarskiego przyrodnika, który wniósł znaczący wkład w badania nad fauną Ameryki Południowej. Pomimo swojej rzadkości, te małe małpki nadal fascynują tych, którzy mają szczęście obserwować je w ich naturalnym środowisku.