Ocelot pampasowy

Kot pampasowy, mały dziki kot rodzimy dla Ameryki Południowej, jest obecnie sklasyfikowany jako Bliski Zagrożenia na Czerwonej Liście IUCN z powodu trwającej utraty i przekształcania jego naturalnych siedlisk. Znany w niektórych regionach jako kot Pantanal lub colocolo, ten intrygujący drapieżnik wzbudza zainteresowanie i debaty wśród naukowców.

Początkowo istniała propozycja, aby podzielić kota pampasowego na trzy odrębne gatunki. Jednak dalsze badania nie potwierdziły tej hipotezy na poziomie gatunkowym. Obecnie Zespół Klasyfikacji Kotów uznaje kota pampasowego za jeden gatunek z siedmioma podgatunkami.

Nieco większy od kota domowego, kot pampasowy wykazuje różnorodność rozmiarów i wzorów futra w zależności od miejsca, w którym bytuje. W rzeczywistości istnieje sześć odrębnych wariantów futra, z których każdy ma swoje unikalne cechy. Kota tego można znaleźć w wielu krajach Ameryki Południowej, w tym w Argentynie, Urugwaju, Boliwii, Brazylii, Ekwadorze i być może Kolumbii. Doskonale radzi sobie w różnych siedliskach, od trawiastych równin po suche lasy, a nawet można go spotkać na wysokościach dochodzących do 5000 metrów.

Pomimo szerokiego zasięgu, wiele aspektów życia kota pampasowego pozostaje tajemnicą. Uważa się, że głównie poluje na małe ssaki i ptaki, a ulubionym posiłkiem są świnki morskie. Informacje na temat jego zwyczajów rozrodczych są skąpe, ale wiadomo, że typowy miot składa się z jednego do trzech kociąt. Średnio kot pampasowy żyje około dziewięciu lat, choć niektóre osobniki dożywają nawet 16 lat.