Fakty o: Kutia
Kutia, znana również jako kutya, to tradycyjne danie zbożowe z słodkim sosem, które odgrywa ważną rolę kulturową i religijną wśród prawosławnych chrześcijan na Ukrainie, Białorusi i w Rosji. Tradycyjnie konsumuje się je podczas Bożego Narodzenia, Święta Jordanu oraz na stypach. Ciekawostką jest fakt, że słowo "kutia" może odnosić się także do wieczerzy wigilijnej, Nowego Roku i Święta Jordanu.
Na Ukrainie kutia jest główną potrawą Wigilijnej Wieczerzy, zwanej Sviata vecheria lub Svyata vecherya. To danie ma głęboko zakorzenione w ukraińskich tradycjach, sięgających prawdopodobnie czasów przedchrześcijańskich. Klasyczna kutia przygotowywana jest z pszenicy, maku i miodu, często z dodatkiem orzechów włoskich, suszonych owoców i rodzynek. Ponieważ jest to danie postne, nie zawiera mleka ani produktów jajecznych. W niektórych wariantach cukskuje się kaszę jęczmienną zamiast pszenicy.
Kutia to nie tylko jedzenie; jest elementem licznych istotnych rytuałów. Jest pierwszym z dwunastu dań podawanych na Wigilijnej Wieczerzy na Ukrainie, a każdy z biesiadników musi jej skosztować. Tradycyjnie, głowa rodziny wykorzystywała kutię do przewidywania plonów w nadchodzącym roku i prosiła naturę o pomyślną pogodę. Podobne ukraińskie danie, kolyvo, również odgrywa rolę w rytuałach, jednak nie zawiera maku i jest podawane podczas nabożeństw żałobnych.
Wiele innych krajów ma swoje wersje tego dania, które przygotowywane są z gotowanych ziaren, miodu, orzechów i przypraw. Na przykład, w Bułgarii jest to kolivo, w Grecji koliva, w Libanie, Palestynie i Jordanii ameh masslouk lub snuniye, w Rumunii colivă, w Rosji sochivo, w Serbii koljivo, na Sycylii cuccìa, a w Syrii sliha lub burbara, spożywane w czasie Eid il-Bur-bara i Święta św. Barbary na Bliskim Wschodzie.