Fakty o: Paprykarz szczeciński
Paprykarz szczeciński to ukochana polska konserwa rybna, która od momentu powstania w latach 60. XX wieku stała się stałym elementem wielu domów. Ta smakowita pasta jest wytwarzana z mielonej ryby, ryżu, koncentratu pomidorowego i oleju roślinnego, doprawionych cebulą, solą i przyprawami. Wszystko zaczęło się w Szczecinie, w państwowym przedsiębiorstwie połowów i przetwórstwa rybnego PPDiUR Gryf. Przepis był inspirowany zachodnioafrykańskim gulaszem znanym jako "chop-chop" który polscy rybacy poznali podczas swoich podróży.
Nazwa "paprykarz szczeciński" łączy słowo "paprykarz" odnoszące się do pikantnego gulaszu z papryką, oraz przymiotnik "szczeciński" wskazujący na jego pochodzenie ze Szczecina, portowego miasta w Polsce. Pasta jest łatwo rozpoznawalna po swoim czerwonawo-brązowym kolorze i widocznych ziarnach ryżu, a pakowana jest w stalowe lub aluminiowe puszki. Kluczowym składnikiem często jest "pieprz nigeryjski" dodający charakterystycznego ostrego smaku.
Wojciech Jakacki, pracownik Gryfa, opracował oryginalny przepis jako sprytny sposób na wykorzystanie resztek ryb z trawlerów rybackich. W miarę jak firma przenosiła swoją flotę do różnych lokalizacji połowowych, składniki czasami się zmieniały, ale popularność paprykarza tylko rosła. Stał się ulubieńcem polskich studentów, artystów i turystów dzięki przystępnej cenie i długiemu okresowi przydatności do spożycia. Jednak w latach 80. problemy z jakością doprowadziły do spadku sprzedaży.
Kiedy Polska przeszła na gospodarkę rynkową, Gryf zbankrutował, a przepis na paprykarz szczeciński przestał być chroniony. Pozwoliło to różnym zakładom przetwórstwa rybnego w całej Polsce produkować własne wersje pasty. W 2010 roku polskie Ministerstwo Rolnictwa uznało paprykarz szczeciński za produkt tradycyjny, otwierając drzwi do potencjalnej ochrony prawnej na mocy prawa UE.
Mimo że nie jest już produkowany w Szczecinie, paprykarz szczeciński pozostaje cenionym symbolem lokalnej tożsamości miasta. Był to znana marka w okresie PRL-u i jest humorystycznie związany z miastem i jego mieszkańcami. Ta pasta dzieli swoją kulturową wagę z innym lokalnym przysmakiem, pasztecikiem szczecińskim, nadziewanym mięsem ciastkiem.