Flaming June

"Flaming June" to jedno z najsłynniejszych dzieł Sir Frederica Leightona, ukończone w 1895 roku. Ten olśniewający obraz, wykonany techniką olejną na płótnie o wymiarach 47 na 47 cali, jest esencją klasycystycznego stylu Leightona. Przedstawia kobietę, która według wielu interpretacji symbolizuje śpiące nimfy i najady, często spotykane w greckich rzeźbach.

Obraz zaginął na początku XX wieku, lecz niespodziewanie odnaleziono go w latach 60. XX wieku. Na początku nie udało się go sprzedać na aukcji, nawet przy niskiej cenie rezerwowej wynoszącej 140 dolarów. Ostatecznie znalazł swoje miejsce w Museo de Arte de Ponce w Ponce, Puerto Rico, gdzie znajduje się do dziś.

Pomysł na "Flaming June" zrodził się z koncepcji, którą Leighton pierwotnie planował do innego dzieła zatytułowanego "Summer Slumber." Pozę inspirowaną rzeźbą Michała Anioła "Noc" Leighton uznał za trudną do wykonania. Co interesujące, w jednym z narożników obrazu umieścił on gałązkę trującego oleandra, mogącą symbolizować cienką granicę między snem a śmiercią.

"Flaming June" jest doceniany za realizm, żywe kolory oraz niezwykłą precyzję detali. Przezroczysta tkanina okrywająca kobietę, bogata paleta barw i gra naturalnego światła ukazują mistrzostwo Leightona.

Obraz posiada również fascynującą historię. Był kiedyś własnością magazynu The Graphic i został ponownie odkryty w domu w Battersea w latach 60. XX wieku. Luis A. Ferré zakupił go dla Museo de Arte de Ponce. Od tego czasu "Flaming June" był wystawiany na wielu prestiżowych ekspozycjach na całym świecie, m.in. w Museo del Prado w Madrycie i Frick Collection w Nowym Jorku.

Istnieje także pewna zagadka dotycząca tożsamości modelki. Niektórzy spekulują, że mogła to być Dorothy Dene lub Mary Lloyd, obie ulubione modelki Leightona w latach 90. XIX wieku. Mary Lloyd, która pozowała Leightonowi do głowy i rąk, ale nie nago, jest silną kandydatką na twarz widoczną w "Flaming June."