Boa portorykański

Portorykańska boa, naukowo znana jako Chilabothrus inornatus (wcześniej Epicrates inornatus), to duży wąż pochodzący z Portoryko. Lokalnie często nazywana jest "culebrón" lub "boa puertorriqueña". Ten naziemny wąż ma ciemnobrązowe ubarwienie i może dorastać do 1,9 metra długości. Głównie żywi się małymi ssakami, ptakami oraz jaszczurkami z rodzaju anolis, używając skurczów ciała do chwytania i zabijania swojej ofiary.

Na przestrzeni lat portorykańska boa przeszła pewne zmiany w klasyfikacji naukowej. Początkowo umieszczona w rodzaju Boa, została przeklasyfikowana na Chilabothrus inornatus w 1844 roku. Nazwa "inornatus" oznacza po łacinie 'nieozdobiony', co odnosi się do jej stosunkowo prostego wyglądu.

Pod względem cech fizycznych, ten wąż ma nieregularne łuski ciemieniowe i może osiągnąć długość do 1,9 metra. Jej duży rozmiar oraz specyficzne preferencje siedliskowe sprawiają, że łatwo ją odróżnić od innych węży występujących na wyspie. Ekologicznie, portorykańska boa jest znana jako drapieżnik polujący z zasadzki, co oznacza, że pozostaje w jednym miejscu, oczekując, aż ofiara zbliży się na tyle, aby mogła ją zaatakować. Jej dieta głównie obejmuje ssaki, ptaki oraz nietoperze. Jeśli chodzi o reprodukcję, portorykańska boa rodzi żywe młode, zamiast składać jaja.

Historycznie, portorykańska boa była licznie reprezentowana na całej wyspie. Jednak niszczenie siedlisk spowodowane wylesianiem oraz wprowadzenie drapieżników, takich jak mangusta, znacząco zmniejszyło jej populację. W odpowiedzi na to podjęto różnorodne działania ochronne, w tym tworzenie obszarów chronionych, aby zabezpieczyć jej siedliska. Chociaż istnieją pewne pozytywne oznaki odbudowy populacji, ciągłe wysiłki na rzecz ochrony są kluczowe dla zapewnienia przetrwania gatunku i zapobieżenia jego wyginięciu.