Drzewica karaibska

Karaś karaibski, znany również jako karaś czarnodzioby lub karaś kubański, to fascynujący ptak rodzimy dla Karaibów. Można go spotkać na kilku wyspach, w tym na Bahamach, Kubie, Kajmanach, Antigui i Barbudzie, Jamajce, Hispanioli oraz Portoryko. Choć zazwyczaj pozostaje w jednym miejscu, może przemieszczać się lokalnie.

Te kaczki zazwyczaj gniazdują w różnych miejscach i składają od 10 do 16 jaj jednorazowo. Są nocne i preferują skryty tryb życia, zamieszkując zalesione bagna i namorzyny, gdzie żywią się roślinami, na przykład owocami palmy królewskiej.

Pod względem wyglądu karaś karaibski jest największym i najciemniejszym przedstawicielem swojego rodzaju. Mają długi czarny dziób, długą głowę oraz dość długie nogi. Wyróżnia je jasny przód szyi, jasnobrązowa twarz oraz ciemnobrązowe do czarnych upierzenie z białymi dolnymi partiami ciała oznaczone czarnymi plamami. Młode osobniki wyglądają podobnie, ale ich ubarwienie jest mniej intensywne.

Niestety, te kaczki stoją w obliczu wielu zagrożeń. Polowanie, utrata siedlisk z powodu rozwoju i rolnictwa, degradacja mokradeł, zanieczyszczenie oraz drapieżnictwo to poważne problemy. Aby przeciwdziałać tym zagrożeniom, w wielu miejscach wprowadzono ochronę prawną. Od 1997 roku Grupa Robocza ds. Ochrony Kaczek Karaibskich (West Indian Whistling Duck Working Group) intensywnie pracuje nad ich ochroną. Zalecają przeprowadzanie szeroko zakrojonych badań, programów monitoringu, działań na rzecz ochrony siedlisk, wzmocnienie egzekwowania prawa oraz kampanii zwiększających świadomość społeczną.