Puerto Rican screech owl

Portorykańska sowa, pieszczotliwie nazywana "múcaro", to nocny ptak pochodzący z Portoryko. Należy do rodzaju Megascops w rodzinie Strigidae. Dawniej istniał podgatunek, znany jako M. n. newtoni, który występował na Wyspach Dziewiczych, gdzie lokalnie nazywano go kukułką. Francuski ornitolog François Marie Daudin po raz pierwszy opisał główną formę, M. n. nudipes, w 1800 roku.

Te sowy są stosunkowo małe, mają brązowe pióra na grzbiecie i jaśniejsze, brązowe do białych pióra na spodzie, wyróżniające się charakterystycznymi białymi brwiami. Samice są nieco większe od samców, ale różnica jest niewielka.

Chociaż portorykańska sowa nadal jest dość powszechna na głównej wyspie Portoryko, zniknęła z mniejszych wysp Vieques i Culebra. Preferują lasy z dużymi, pustymi drzewami, takie jak te w Narodowym Lesie Karaibskim. Ich sezon lęgowy trwa od kwietnia do czerwca, a zazwyczaj składają jedno lub dwa jaja w pustych pniach drzew.

Ich dieta jest zróżnicowana, obejmując duże owady, żaby coquí, jaszczurki anolis, gekony, małe gryzonie i małe ptaki. Po jedzeniu zwracają kulki zawierające niestrawione części posiłków, takie jak egzoszkielety owadów, kości, sierść i pióra.

Często można usłyszeć ich głośne "coo-coo" dobiegające z gęstego listowia, zwłaszcza o świcie. Te sowy były liczniejsze przed początkiem XX wieku, kiedy wylesianie pod rolnictwo miało znaczny wpływ na ich populację. Jeśli chodzi o podgatunek M. n. newtoni, jego istnienie jest kwestionowane, a obecnie uważa się, że wyginął.