Museu Militar de Lisboa, Lizbona

Lizbońskie Muzeum Wojskowe to organ armii portugalskiej, który znajduje się na Largo dos Caminhos de Ferro w Lizbonie, w Portugalii, w pobliżu stacji Santa Apolónia. Jest to największe muzeum wojskowe w Portugalii i jedno z najstarszych w Lizbonie.

Museu Militar de Lisboa posiada rozległe i cenne dziedzictwo muzealne. Zaczęto je organizować w 1842 r. w "Arsenale Armii Królewskiej" barona Monte Pedral, w celu przechowywania i konserwacji materiałów wojennych. W muzeum znajduje się duża ekspozycja broni, mundurów i historycznych dokumentów wojskowych.

Za panowania królowej Marii II, dekretem królewskim z 10 grudnia 1851 r. budynek został przemianowany na Muzeum Artylerii, którą to nazwę zachował do 1926 r. kiedy to zmieniono go na obecną.

Pod koniec XIX wieku i na początku XX wieku pierwszy dyrektor muzeum, generał José Eduardo Castelbranco, chcąc wesprzeć wystawianie dzieł, udekorował nowe sale pracami najlepszych ówczesnych artystów.

W 1963 r. budynek muzeum został uznany dekretem za budynek użyteczności publicznej.

Od 1998 r. Muzeum dysponuje przestrzenią w Piwnicach na wystawy czasowe i inne wydarzenia kulturalne.

Kolekcja brązowych elementów artyleryjskich jest uważana za jedną z najbardziej kompletnych na świecie, a jej elementy stanowią cenne dokumenty historyczne, zarówno ze względu na inskrypcje i symbole heraldyczne, jak i ornamentykę w stylu poszczególnych okresów odlewniczych.

Kolekcja kafli składa się z dwudziestu sześciu paneli z XVIII, XIX i początku XX wieku, przedstawiających najważniejsze wydarzenia z historii kraju w latach 1139-1918. Ich autorami są artyści José Estêvão Cancela, Vítor Pereira, Gustavo Bordalo Pinheiro i Leopoldo Batistini.

Muzeum Wojskowe w Lizbonie posiada ważną kolekcję obrazów najbardziej uznanych twórców malarstwa portugalskiego z końca XIX i początku XX wieku, takich jak Adriano Sousa Lopes, Columbano Bordalo Pinheiro, José Malhoa, Carlos Reis, Veloso Salgado i inni.

Na uwagę zasługuje również kolekcja rzeźb autorstwa Delfima Maya, Rafaela Bordalo Pinheiro i José Núncio.

Zbiory muzeum prezentowane są w 33 przestrzeniach wystawienniczych.

Podczas zwiedzania wyróżnia się Sala Vasco da Gamy z kolekcją starych armat i współczesnymi malowidłami przedstawiającymi odkrycie drogi morskiej do Indii. Na pierwszym piętrze znajdują się sale poświęcone I wojnie światowej. Inne sale opisują ewolucję broni w Portugalii, od krzemiennych ostrzy po włócznie i karabiny. Dziedziniec armatni przedstawia historię Portugalii na 26 płytkach, od rekonkwisty chrześcijańskiej do I wojny światowej. Jest też sala z miniaturami, a w muzeum znajduje się około 26 tysięcy eksponatów. Wyróżnia się także Sala dos Gessos, w której zgromadzono różne formy do posągów ważnych postaci z Portugalii, w tym formę posągu króla José I, znajdującego się na Praça do Comercio.

W najstarszej części muzeum, w dziale artylerii portugalskiej, prezentowany jest wóz służący do transportu kolumn z Arco da Rua Augusta w Lizbonie.