Jaszczurka perłowa

Jaszczurka perłowa, często nazywana jaszczurką klejnotową, to niezwykły gad należący do rodziny Lacertidae. Pochodząca z południowo-zachodniej Europy, wyróżnia się jako jedna z największych jaszczurek w swojej rodzinie, osiągając jako dorosła długość do 90 cm i wagę ponad pół kilograma.

Te jaszczurki mają mocną budowę i charakterystyczny ząbkowany kołnierz. Samce są szczególnie imponujące ze względu na szerokie głowy. Ich ubarwienie waha się od zielonego po szare bądź brązowe, z czarnymi kropkami tworzącymi unikatowe wzory na ciele.

Jaszczurki te występują głównie na Półwyspie Iberyjskim, obejmującym Hiszpanię i Portugalię, a także na części terenów Francji i Włoch. Preferują suche, krzewiaste obszary i potrafią przystosować się do różnych środowisk, nawet do wysokości 2,100 metrów w południowej Hiszpanii.

Jaszczurki perłowe mają zróżnicowaną dietę, która głównie składa się z dużych owadów, jaj ptaków, innych gadów, a okazjonalnie także małych ssaków. Rozmnażają się późną wiosną lub wczesnym latem, a samice składają do 22 jaj w ukrytych miejscach pod kamieniami lub w ziemi. Jaszczurki osiągają dojrzałość płciową w wieku około dwóch lat.

Według Czerwonej Listy Gatunków Zagrożonych IUCN, jaszczurka perłowa jest klasyfikowana jako gatunek bliski zagrożenia. W Hiszpanii są one prawnie chronione, co czyni nielegalnym ich chwytanie i handel nimi. Co ciekawe, w przeszłości jaszczurki te były częścią tradycyjnej kuchni w Extremadurze, Hiszpania, gdzie dodawano je do gulaszu znanego jako "guisado."