Bronze mannikin

Brązowy mniszek, znany również jako brązowy munia, to mały, towarzyski ptak zamieszkujący afrotropikalny obszar. Ten uroczy ptak dobrze prosperuje na południe od Sahary, często występując w mezicznych sawannach i na obrzeżach lasów. Jest najmniejszym i najbardziej rozpowszechnionym z czterech gatunków munii na kontynencie afrykańskim. Oprócz swojego rodzimego zasięgu, można go również spotkać na Wyspach Komorów i, co ciekawe, został wprowadzony na Portoryko. Warto jednak zauważyć, że brązowy mniszek może stać się uciążliwy na polach zbożowych i ryżowych, a czasami jest chwytany do handlu zwierzętami domowymi.

Pod względem wyglądu, brązowy mniszek wyróżnia się jako jeden z najmniejszych gatunków munii, mierząc zaledwie 9–10 cm długości i ważąc między 7–12 gramów. Jego upierzenie jest dość uderzające, z iryzującymi plamami i krótkim czarnym ogonem. Dorosłe ptaki są przeważnie czarne do brązowo-czarnych na głowie, gardle i piersi, z piękną zieloną iryzacją na twarzy i piersi. Ich dieta składa się głównie z nasion, ale nie stronią od termitów, nektaru czy glonów. Charakteryzują się różnorodnymi zawołaniami i powtarzającym się śpiewem, a co ciekawe, nocują w wspólnych gniazdach, które budują na nowo każdego dnia.

Brązowe mniszki można znaleźć w szerokim zakresie siedlisk, zwłaszcza w pobliżu wody. Zamieszkują sawanny, lasy, bagna, a nawet obszary uprawne. Znane są ze swojej nieustępliwej budowy gniazd; te ptaki tworzą duże, kopulaste konstrukcje z traw na drzewach, w których składają małe białe jaja. Pisklęta są gotowe do opuszczenia gniazda po trzech tygodniach i stają się samodzielne w ciągu kolejnych trzech tygodni. Co niezwykłe, te ptaki mogą wychować do czterech lęgów rocznie.

Brązowy mniszek jest rodzimym gatunkiem Afryki kontynentalnej i niektórych wysp, posiadającym dwa uznane podgatunki oraz niektóre formy pośrednie w rejonie górnego Nilu. Co ciekawe, filogeneza sugeruje, że mogły pochodzić z Indii, zanim rozprzestrzeniły się do Afryki i regionów Oceanu Spokojnego.