Fakty o: Pelikan kędzierzawy
Pelikan kędzierzawy to nie tylko największy przedstawiciel rodziny pelikanów, ale również jeden z największych ptaków słodkowodnych na świecie. Te majestatyczne stworzenia zamieszkują rozległe obszary Eurazji Środkowej, od Morza Śródziemnego aż po Syberię. Znane z eleganckich wzorców lotu, ich rozpiętość skrzydeł może konkurować z albatrosami wielkimi. Często latają w idealnej synchronii, stwarzając hipnotyzujący widok.
Pelikany kędzierzawe to migranci na krótkie i średnie dystanse, przemieszczając się między terenami lęgowymi a zimowiskami. Co ciekawe, nie wyróżnia się podgatunków pelikana kędzierzawego, choć opisano jego paleopodgatunek z plejstocenu.
Pod względem wielkości, samce są zazwyczaj większe od samic. Te ptaki żywią się głównie rybami i mają charakterystyczne cechy, takie jak kręcone pióra na karku, szare nogi i srebrzyste upierzenie. Zazwyczaj gniazdują w bagnach i płytkich jeziorach, budując gniazda z roślinności na wyspach lub gęstych matach.
XX wiek był trudny dla pelikana kędzierzawego, gdyż jego populacja gwałtownie spadła z powodu utraty siedlisk, zakłóceń i kłusownictwa. Działania ochronne zostały jednak zintensyfikowane, obejmując usuwanie linii energetycznych, budowę platform lęgowych i podnoszenie świadomości społecznej.
Pod względem rozmiarów, pelikan kędzierzawy jest niezrównany wśród pelikanów. Mierzy od 160 do 183 cm długości, waży od 7,25 do 15 kg, a jego rozpiętość skrzydeł wynosi od 245 do 351 cm. Zwykle ciche, stają się bardziej wokalne w sezonie godowym. Gniazdują w małych grupach i często wracają do tych samych miejsc lęgowych co roku. Rozród rozpoczyna się około marca lub kwietnia, a samice składają od jednego do sześciu jaj.
Pomimo tych wysiłków, pelikan kędzierzawy nadal stoi przed poważnymi zagrożeniami, takimi jak utrata siedlisk, zakłócenia, kłusownictwo i kolizje z liniami energetycznymi. Działania ochronne przyniosły większy sukces w Europie niż w Azji. W Mongolii pelikan kędzierzawy jest krytycznie zagrożony, a populacja liczy mniej niż 130 osobników. Środki ochronne obejmują tworzenie platform lęgowych, ustawianie tratw i oznaczanie lub demontowanie linii energetycznych, aby zapobiec kolizjom.
Pelikan kędzierzawy jest również objęty ochroną na mocy Porozumienia o ochronie wędrownych ptaków wodnych Afryki i Eurazji (AEWA), a trwające wysiłki mają na celu ochronę pozostałych populacji.