Szyszkowiec olbrzymi

Sungazer, znany również jako olbrzymi zonurek lub olbrzymi jaszczur smoczy, jest największym przedstawicielem rodziny Cordylidae i pochodzi z Afryki subsaharyjskiej. Ten zagrożony gatunek występuje wyłącznie na trawiastych równinach Highveld w Republice Południowej Afryki. W 2011 roku, na podstawie szczegółowych badań genetycznych, przesunięto go do nowego rodzaju o nazwie Smaug, wraz z siedmioma innymi gatunkami wcześniej klasyfikowanymi jako Cordylus.

Jaszczur ten jest łatwo rozpoznawalny dzięki swojemu silnie opancerzonemu ciału i charakterystycznym kolcom. Dorosłe osobniki osiągają długość około 15-18 cm od pyska do kloaki. Jego nazwa "sungazer" (pol. "patrzący w słońce") pochodzi od zwyczaju unoszenia ciała, aby wygrzewać się w promieniach słońca. Lokalnie bywa nazywany ouvolk, pPathakalle oraz mbedla.

W przeciwieństwie do innych przedstawicieli rodziny Cordylidae, którzy preferują skaliste siedliska, sungazery kopią własne nory na trawiastych równinach porośniętych trawą Themeda. Głównie odżywiają się owadami, choć okazjonalnie zjadają małe kręgowce. Sungazery są jajorodne, co oznacza, że rodzą żywe młode, ale rozmnażają się tylko co 2-3 lata i mają niski wskaźnik reprodukcji. Mogą żyć długo, a niektóre osobniki w niewoli dożywają ponad 20 lat.

Niestety, ich populacja maleje z powodu niszczenia siedlisk oraz nielegalnego zbierania ich do handlu zwierzętami domowymi i medycyny tradycyjnej. Hodowla w niewoli jest trudna i na świecie odnotowano jedynie kilka udanych prób. Dziko złapane sungazery są często przemycane z Republiki Południowej Afryki i sprzedawane za wysokie ceny w miejscach takich jak USA, Europa i Japonia. W Republice Południowej Afryki posiadanie sungazera bez odpowiedniego zezwolenia jest nielegalne. Trzeba również uważać na fałszywe ogłoszenia, ponieważ inne gatunki jaszczurek, takie jak Cordylus tropidosternum i Cordylus jonesii, bywają czasami mylnie reklamowane jako "karłowate sungazery."