Błotniak stepowy

Występowanie

Zamieszkuje pas eurazjatyckich stepów. Gniazduje we wschodniej Europie i Środkowej Azji. Wędrowny. Zimuje w Afryce, na Bliskim Wschodzie, w Indiach i dalej na wschód po Mjanmę, oraz na Cejlonie. Nie wyróżnia się podgatunków.

W Polsce pojawia się nieregularnie na przelotach we wszystkich regionach, zwykle bardzo nielicznie. Co roku notuje się od kilku do kilkunastu stwierdzeń tego ptaka, zwykle sporadycznie. Ponieważ nie lęgnie się w kraju, obserwuje się jego migracje w kwietniu lub maju i od końca sierpnia do października. Sporadycznie spotyka się jednak błotniaki stepowe we wszystkich miesiącach, nawet w okresie lęgowym i zimą. Pojawy są obecnie częstsze niż kiedyś. Tłumaczy się to lepszą penetracją terenów przez obserwatorów i znajomością cech identyfikacyjnych. Do tej pory lęgów nie odnotowano, choć przez 2 lata samiec był widywany w Dolinie Biebrzy wraz z samicą błotniaka łąkowego.

Cechy gatunku

Podobny pod względem smukłej i delikatnej sylwetki i rozmiarów do błotniaków: łąkowego i zbożowego, ale czarne końce skrzydeł o kształcie bardziej zaostrzonym, w kształcie klina. Samiec mniejszy od samicy i łatwiejszy do identyfikacji, o jasnosinym wierzchu ciała, białym brzuchu i spodniej części skrzydeł, czarnym dziobie i żółtych nogach. W przeciwieństwie do innych błotniaków nie ma ciemniejszej głowy. Przypomina mewę i z podobną zwinnością lata. Samica jest większa, podoba do samic innych błotniaków, zwłaszcza łąkowego. W oznaczaniu mają znaczenie subtelne różnice w spodniej pokrywie skrzydeł. Ma brązowy wierzch ciała i rdzawy spód z podłużnymi kreskami, a głowę z wyraźną szlarą – jasna obwódka z ciemnymi pokrywami usznymi. Posiada też białawą obrożą na szyi. Na skrzydłach ma jaśniejsze pierwszorzędowe lotki i ciemniejsze drugorzędowe. U młodych widać wyraźnie jaśniejszy kołnierzyk poniżej pokryw usznych i ciemne boki szyi, które są widoczne w locie.

Wymiary średnie

długość ciała z dziobem i ogonem

ok. 40–50 cm

rozpiętość skrzydeł

95–115 cm

długość ogona

19,5–25 cm

Masa ciała

samce 0,2–0,5 kgsamice 0,4–0,5 kg

Biotop

Stepy, pola uprawne oraz inne tereny otwarte porośnięte niską trawiastą roślinnością, np. łąki, mokradła i bagna.

Poza okresem lęgowym błotniaki żyją samotnie, choć w siedliskach obfitujących w pokarm mogą tworzą koncentracje.

Toki

Więzi między partnerami utrzymują się jedynie przez jeden sezon.

Gniazdo

Na ziemi, w trawie i innej wysokiej roślinności lub między krzakami. Przeważnie buduje je samica z gałązek i trawy.

Jaja

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w końcu maja 4 do 5 bladoniebieskich jaj z rdzawym nakrapianiem.

Wysiadywanie

Jaja wysiadywane są przez okres 28–30 dni przez samicę, podobnie jak u innych błotniaków. Podczas gdy matka opiekuje się pisklętami, samiec zaopatruje rodzinę w pożywienie. Pisklęta opuszczają gniazdo po 35–40 dniach i osiągają wtedy samodzielność. Pierwszy lęg wyprowadzają w drugim lub trzecim roku życia.

Ochrona

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody został zaliczony do kategorii NT (bliski zagrożenia). W Polsce objęty ochroną gatunkową ścisłą.