Mikhailovsky Garden, Petersburg

Ogród Michajłowski to duży obszar parku i ogrodu krajobrazowego w centrum Sankt Petersburga.

Ogród był jednym z pierwszych założeń miasta wkrótce po jego powstaniu. Wcześniej był częścią posiadłości i terenów łowieckich szwedzkiego szlachcica, ale po zdobyciu regionu przez Rosjan na początku 1700 r. stał się częścią posiadłości cesarskich i został przyznany przez Piotra Wielkiego jego żonie Katarzynie na jej pałac. Pałac Katarzyny, położony nad brzegiem rzeki Moyki, znany był jako Złoty Dwór, a otaczające go tereny zostały zagospodarowane przez Jeana-Baptiste'a Alexandre'a Le Blonda jako ogród, zarówno dla przyjemności, jak i w celu zapewnienia zaopatrzenia dla cesarskiego gospodarstwa domowego. W tym czasie ogród ten nosił kilka nazw, takich jak "Ogród Szwedzki", "Ogród Carski" i "Trzeci Ogród Letni". Ogród został rozbudowany za panowania cesarzowej Anny Ioannowny i cesarzowej Elżbiety, które wybudowały nowe pałace i zagospodarowały teren zgodnie z własnymi upodobaniami. Pałac cesarzowej Katarzyny został zburzony w 1768 r. a za panowania cesarza Pawła I na wschód od ogrodów zbudowano Zamek Michajłowski. Ogród został uwzględniony w tych przebudowach, ale Paweł został zamordowany w zamku w 1801 r. i przez kilka kolejnych lat teren ten był zaniedbany.

Kolejna przebudowa na dużą skalę miała miejsce w latach 1810, kiedy cesarz Aleksander I zlecił architektowi Carlowi Rossiemu budowę nowego kompleksu pałacowego dla swojego młodszego brata, wielkiego księcia Michała Pawłowicza. Pałac Michajłowski, nazwany tak na cześć swojego lokatora, został ukończony w 1825 r. na południe od ogrodu, który również został znacznie przebudowany jako część zespołu obejmującego tereny na północ, przez Pole Marsowe, aż do rzeki Newy. Rossi, wspierany przez Adama Menelawsa, wprowadził styl i techniki angielskich ogrodów krajobrazowych, tworząc dużą, nieregularną, owalną łąkę z alejkami, a stawy przekształcił w bardziej naturalne, meandrujące kształty. Rossi zaprojektował również pawilon, molo i most jako elementy wyposażenia ogrodu. Ogród służył jako prywatny teren pałacu aż do jego zakupu przez państwo w 1898 r. i założenia Muzeum Rosyjskiego, kiedy to stał się parkiem miejskim.

Ogród przetrwał okres sowiecki, ale jego pierwotna kompozycja uległa znacznym zmianom. Na jego terenie zbudowano place zabaw dla dzieci, korty tenisowe i toalety publiczne, a drzewa sadzono w sposób przypadkowy, blokując w końcu ważne linie widokowe wokół zespołu. Przekazany w 1999 r. Muzeum Rosyjskiemu, ogród został poddany gruntownej renowacji na początku XXI w. w ramach której odtworzono oryginalne projekty Rossiego. W 2001 r. ogród został uznany za "obiekt dziedzictwa historycznego i kulturowego o znaczeniu federalnym", a od 2008 r. jest gospodarzem dorocznego Międzynarodowego Festiwalu "Cesarskie Ogrody Rosji".