Kumak nizinny

Grzbietoródka europejska, znana również pod takimi nazwami jak żaba dzwoniąca, ropucha ogniowa czy żaba ognista, jest imponującym płazem rodzimego dla kontynentalnej Europy. Te ropuchy są łatwo rozpoznawalne dzięki swojemu jaskrawemu, limonkowozielonemu ubarwieniu grzbietu, ozdobionemu czarnymi plamami oraz przyciągającym wzrok pomarańczowym do czerwonych brzuchem z czarnymi paskami i pręgami. Należą do największych członków rodziny Bombina i charakteryzują się ciemniejszym ubarwieniem w porównaniu do swoich azjatyckich krewnych.

Dorosłe grzbietoródki europejskie osiągają zazwyczaj długość od 26 do 60 mm i wagę od 2 do 13,9 gramów. Posiadają spłaszczone ciało, a ich skóra pokryta jest niskimi guzkami zakończonymi czarnymi kolcami. Tylne stopy są dobrze rozwinięte i błoniaste. Jako mechanizm obronny, ich skóra wydziela delikatną toksynę. Kijanki mają brązowawe zabarwienie z jasnymi paskami biegnącymi wzdłuż grzbietu.

Grzbietoródki europejskie żywią się głównie owadami, pająkami, wijami, mięczakami i dżdżownicami, podczas gdy ich kijanki spożywają algi, bakterie i plankton. W przypadku zagrożenia, te ropuchy odsłaniają swoje jaskrawo ubarwione brzuchy, aby ostrzec potencjalnych drapieżników. Sezon rozrodczy trwa od kwietnia do sierpnia. W tym czasie samce rozwijają specjalne poduszki na przednich nogach, które pomagają im utrzymać się na samicach podczas kopulacji. Samice składają skupiska 10–40 jaj na roślinach wodnych, a kijanki wylęgają się w ciągu 2–5 dni, przekształcając się w dorosłe osobniki po 5–12 tygodniach.

Grzbietoródki europejskie mogą żyć ponad 10 lat i są znane ze swoich głośnych, melodyjnych odgłosów w sezonie rozrodczym. Na zimę hibernują na lądzie w mrozoodpornych schronieniach. Jednym z ich unikalnych zachowań jest zrzucanie skóry i następnie jej zjadanie, aby uzyskać dodatkowe składniki odżywcze.