Perca

Okonie są popularnym gatunkiem słodkowodnych ryb drapieżnych, należących do rodzaju Perca i rodziny Percidae. Nazwa "okoń" wywodzi się od greckiego słowa "πέρκη" oraz łacińskiego "forma" co oznacza kształt. Chociaż wiele ryb może przypominać okonie, prawdziwe okonie należą wyłącznie do rodziny Percidae. Wyróżnia się trzy główne gatunki okoni: okoń europejski (P. fluviatilis), okoń Bałchasza (P. schrenkii) oraz okoń żółty (P. flavescens).

Okoń europejski charakteryzuje się zielonkawym ubarwieniem ciała z ciemnymi, pionowymi pasami, i występuje w całej Europie oraz Azji. Okoń Bałchasza, o wyglądzie zbliżonym do okonia europejskiego, zamieszkuje tereny Kazachstanu, Uzbekistanu i Chin. Okoń żółty, który jest mniejszy i jaśniejszy, występuje w Ameryce Północnej. Okonie mają wydłużone, zaokrąglone ciało pokryte szorstkimi łuskami i są łatwo rozpoznawalne dzięki parzystym płetwom i dwóm płetwom grzbietowym.

Okonie są drapieżnikami, zazwyczaj spotykanymi w stawach, jeziorach, strumieniach i rzekach, gdzie polują na mniejsze ryby, skorupiaki oraz larwy owadów. Okres tarła przypada na wiosnę, kiedy składają jaja w osłoniętych miejscach. Znane z walecznego temperamentu, okonie są ulubieńcami wędkarzy sportowych i cenione za walory smakowe. Wędkarze stosują różne techniki połowu okoni, takie jak wędkarstwo spławikowe, wędkarstwo spinningowe i gruntowe. Łowienie okoni na muchę jest również skuteczne.

Okonie są szeroko rozpowszechnione i szczególnie licznie występują w Wielkich Jeziorach, z Jeziorem Erie jako szczególnie znanym miejscem połowów. Mogą osiągać długość około 50 cm i wagę około 2,3 kg, choć większość łowionych okoni jest mniejsza. Największe okazy najczęściej mierzą więcej niż 40 cm długości i ważą ponad 900 g. Różne regiony zgłaszają znaczące wagi okoni, co podkreśla ich popularność oraz emocje związane z łowieniem dużych okazów.