Wal grenlandzki

Wieloryb grenlandzki to niezwykły gatunek fiszbinowca należący do rodziny Balaenidae i jedyny przedstawiciel rodzaju Balaena. Te olbrzymy zamieszkujące wody arktyczne i subarktyczne zawdzięczają swoją nazwę ogromnym, trójkątnym czaszkom, których używają do przebijania się przez grubą arktyczną pokrywę lodową. Znane z posiadania największych ust spośród wszystkich zwierząt oraz najdłuższych płyt fiszbinowych, wieloryby grenlandzkie mogą żyć ponad 200 lat, co czyni je jednym z najdłużej żyjących ssaków na świecie.

Historycznie, wieloryby grenlandzkie były intensywnie polowane przez wielorybników, co doprowadziło do znacznego spadku ich populacji. Obecnie niektóre populacje tego gatunku są uznawane za zagrożone lub narażone na wyginięcie.

Początkowo wieloryby grenlandzkie były klasyfikowane razem z innymi wielorybami właściwymi, jednak dalsze badania wykazały, że stanowią one wystarczająco odrębny gatunek, aby umieścić je w osobnym rodzaju, Balaena. W odróżnieniu od wielu innych wielorybów, wieloryby grenlandzkie nie mają płetwy grzbietowej, co ułatwia im nawigację pod lodem morskim.

Zazwyczaj są samotnikami lub pływają w małych grupach. Są powolnymi pływakami, ale mogą nurkować nawet na godzinę. Ich dieta składa się głównie z zooplanktonu. Sezon rozrodczy przypada na okres od marca do sierpnia, a samice rodzą cielę co trzy do czterech lat. Wieloryby grenlandzkie są szczególnie znane ze swojej wyjątkowej długowieczności, z niektórymi osobnikami żyjącymi ponad dwa stulecia.

Wieloryby grenlandzkie są unikalne wśród fiszbinowców, ponieważ spędzają całe życie w wodach arktycznych. Populacje tego gatunku są rozproszone w różnych regionach, a każdy z nich boryka się z różnymi poziomami zagrożenia. Chociaż komercyjne wielorybnictwo kiedyś doprowadziło je na skraj wyginięcia, obecne polowania ograniczają się do poziomu przetrwania przez społeczności tubylcze.

Aby chronić te wspaniałe stworzenia, wprowadzono różne działania ochronne. Wieloryb grenlandzki jest objęty wieloma porozumieniami dotyczącymi ochrony, a różne populacje są klasyfikowane jako zagrożone na różnych poziomach. Globalnie, wieloryb grenlandzki jest uważany za gatunek najmniejszej troski, ale specyficzne populacje są klasyfikowane jako krytycznie zagrożone, zagrożone, narażone lub zależne od ochrony. Są chronione na mocy Ustawy o Gatunkach Zagrożonych oraz różnych międzynarodowych porozumień mających na celu zapewnienie ich przetrwania i ochronę siedlisk.