Collared forest falcon

Obrożny sokół leśny to fascynujący ptak drapieżny z rodziny sokołowatych (Falconidae), znany jako największy przedstawiciel rodzaju Micrastur. Te skryte ptaki zamieszkują tropikalne lasy deszczowe Ameryki Łacińskiej i łatwo je rozpoznać po charakterystycznych odgłosach. Ich budowa ciała jest doskonale przystosowana do poruszania się w gęstych lasach, a dieta jest imponująco zróżnicowana, obejmując zarówno małe żaby, jak i dorosłe indyki.

Jednym z najbardziej interesujących aspektów obrożnego sokoła leśnego są jego zwyczaje lęgowe. Zazwyczaj gniazdują w dziuplach drzew cedru hiszpańskiego, które niestety są zagrożone wycinką, stanowiąc poważne wyzwanie dla ochrony tego gatunku.

Samice są większe od samców, co jest cechą zwaną dymorfizmem płciowym wielkościowym. Gatunek ten występuje w trzech różnych formach morfologicznych. Te sokoły można spotkać przez cały rok w różnych krajach Ameryki Środkowej i Południowej, a ich populacja szacowana jest na od 500 000 do 5 milionów osobników.

Obrożne sokoły leśne można znaleźć w różnych siedliskach, od namorzynów po gęste lasy deszczowe, ale preferują obszary z gęstym podszytem. Ich wokalizacje są charakterystyczne, a techniki łowieckie wyspecjalizowane, co pozwala im polować na szeroki zakres zdobyczy. W zakresie rozrodu mają niewielkie liczby jaj w lęgu i stosunkowo długi okres gniazdowania.

Ich gniazda zazwyczaj znajdują się w dużych dziuplach drzew, z wyraźną preferencją dla drzew cedru hiszpańskiego. Chociaż obecnie są klasyfikowane jako gatunek "najmniejszej troski" pod względem statusu ochrony, wpływ wycinki na ich siedliska lęgowe budzi niepokój i wymaga dalszych badań.