Kukawka meksykańska

Mniejszy biegacz, smukły i elegancki ptak z rodziny kukułkowatych, mierzy od 18 do 20 cali (46 do 51 cm) długości i posiada kilka wyjątkowych cech. Można go spotkać na suchych równinach Mezoameryki, przede wszystkim na otwartych terenach porośniętych krzewami i kolczastymi zaroślami. Jego zasięg lęgowy rozciąga się od południowo-zachodniego Meksyku po północną Amerykę Środkową.

Jedną z najbardziej niezwykłych cech mniejszego biegacza jest jego szybkość — potrafi biegać z prędkością do 20 mil na godzinę! Preferując życie na ziemi, spędza większość czasu na poszukiwaniu nasion, owoców, owadów i małych gadów. Choć nie jest dobrym lotnikiem, może wykonywać krótkie loty i często przysiaduje na krzewach lub niskich drzewach.

Sezon lęgowy mniejszego biegacza jest dość specyficzny: w Meksyku trwa od kwietnia do lipca, a w Salwadorze w sierpniu. Ptaki te budują swoje gniazda na niskich drzewach, w kolczastych krzewach, a nawet na kaktusach. Gniazda, choć niewielkie, są solidne i zwarte, w kształcie kubka, wykonane z łodyg traw i gałązek. Jaja są białe, mierzą około 1,4 x 1 cala (35 x 26 mm) i są składane w partiach od 2 do 4. Oba rodzice dzielą się odpowiedzialnością za wysiadywanie jaj.

Jeśli chodzi o dietę, mniejszy biegacz nie jest wybredny. Zjada koniki polne, gąsienice, małe gady i żaby. Jest także oportunistycznym żerowcem, czasami spożywającym padlinę. Jego głos to delikatny dźwięk „ku-ku”, powtarzany od trzech do siedmiu razy w opadającej skali.