Synogarlica senegalska

Gołąbek senegalski to niewielki przedstawiciel gołębi, który zamieszkuje Afrykę, Bliski Wschód oraz subkontynent indyjski. Często można go spotkać w suchych zaroślach i półpustynnych obszarach, gdzie szuka pożywienia na ziemi. Jedną z jego cech charakterystycznych jest rdzawo-czarna szachownicowa obroża, a jego rozpoznawalny głos ułatwia identyfikację. W Indiach gołąbek ten znany jest również pod innymi nazwami, w tym jako gołąbek palmowy oraz mały brązowy gołąbek. Co ciekawe, ten ptak dotarł nawet do Zachodniej Australii, gdzie obecnie żyje na wolności.

Początkowo naukowcy umieścili gołąbka senegalskiego w rodzaju Streptopelia, jednak później przenieśli go do rodzaju Spilopelia, aby zachować bliskość spokrewnionych gatunków. Znanych jest pięć podgatunków, które różnią się nieco wielkością i upierzeniem w zależności od regionu. Gołąbek senegalski to smukły, długosterny gołąb o różowobrązowym spodzie, głowie z liliowym odcieniem i charakterystycznej szachownicowej szyi. Jego głos często opisywany jest jako niski, toczący się "croo-doo-doo-doo-doo" przypominający rechot.

Ten ptak jest szeroko rozpowszechniony w Afryce Subsaharyjskiej, na Bliskim Wschodzie i w części Azji. Preferuje zarośla, suche pola uprawne, a nawet obszary w pobliżu osiedli ludzkich. Choć zazwyczaj pozostaje w jednym miejscu, gołąbek senegalski może się niekiedy przemieszczać. Głównie żywi się opadłymi nasionami, kawałkami roślin i małymi owadami naziemnymi. W sezonie lęgowym angażuje się w widowiskowe zaloty i buduje delikatne gniazda z gałązek, często używając tego samego gniazda do wychowywania kilku lęgów.

Gołąbki senegalskie narażone są na wiele zagrożeń, w tym drapieżniki takie jak dzierzba szara, jastrząb czarnosterny i krogulec zwyczajny. Mogą także cierpieć z powodu pasożytów i chorób, takich jak wszy ptasie i Trypanosoma hannae. W Południowej Afryce odnotowano przypadki deformacji dziobów wśród populacji.