Jaszczurka zwinka

Jaszczurka zwinka to fascynujący gad występujący na terenie całej Europy, od Wielkiej Brytanii i Francji, przez Niemcy i Rosję, aż po Mongolię i północno-zachodnie Chiny. Te jaszczurki są znane ze swojego wyraźnego dymorfizmu płciowego: samce cechują delikatne oznaczenia i stają się jaskrawo zielone w okresie godowym, podczas gdy samice i młode przybierają zazwyczaj bardziej stonowane kolory. Istnieje kilka podgatunków jaszczurki zwinki, każdy z nich charakteryzuje się unikalnym ubarwieniem i wzorami.

Jaszczurki zwinki występują głównie we wschodniej Europie, z dużymi populacjami w takich krajach jak Polska i Czechy. W ciągu dnia te jaszczurki uwielbiają wygrzewać się na skałach, aby pochłaniać ciepło słoneczne, ale na noc wycofują się do podziemnych norek.

W Wielkiej Brytanii jaszczurki zwinki występują przede wszystkim na wrzosowiskach nizinnych i wydmach piaszczystych w południowej Anglii, a także na obszarach przybrzeżnych północno-zachodniej Anglii i Walii. Niestety, gatunek ten jest uznany za zagrożony i chroniony przez surowe przepisy brytyjskie oraz europejskie. W celu ochrony tych jaszczurek podejmowane są różnorodne działania, w tym programy hodowli w niewoli i reintrodukcji, ochrona ich siedlisk oraz kampanie informacyjne dla społeczeństwa.

Jeśli chodzi o rozmnażanie, samce jaszczurki zwinki osiągają dojrzałość płciową przy mniejszym rozmiarze niż samice. Samice składają jaja w luźnym piasku w nasłonecznionych miejscach, gdzie ciepło ziemi je inkubuje. Te jaszczurki są narażone na wiele zagrożeń ze strony drapieżników, takich jak łasice, lisy, ptaki i węże, jak również ze strony zwierząt domowych, takich jak bażanty i koty.

Aby uniknąć chowu wsobnego, samice jaszczurki zwinki często kopulują z wieloma samcami, co prowadzi do konkurencji plemników w ich drogach rozrodczych. Mają one zdolność selektywnego wykorzystania plemników samców, które są mniej spokrewnione z nimi, co może zwiększać zdolność przetrwania ich potomstwa poprzez zmniejszenie ryzyka depresji wsobnej.