Aleksandretta większa

Aleksandretta obrożna, znana również jako papuga aleksandretta, to średniej wielkości ptak z rodzaju Psittacula w rodzinie Psittacidae. Została nazwana na cześć Aleksandra Wielkiego, który sprowadził te ptaki z Pendżabu do Europy i regionu Morza Śródziemnego. Obecnie aleksandretta obrożna ma dzikie populacje w kilku krajach.

Po raz pierwszy została opisana przez francuskiego zoologa Mathurina Jacquesa Brissona, a później sklasyfikowana przez Carla Linneusza. Ta papuga oddzieliła się od swoich bliskich krewnych około 5 milionów lat temu. Wyróżnia się dużym rozmiarem, głównie zielonymi piórami z unikalnymi wzorami kolorystycznymi oraz wyraźnymi różnicami między samcami a samicami.

Istnieje pięć uznanych podgatunków aleksandretty obrożnej, z których każdy ma swoje własne cechy rozmieszczenia i upierzenia. Te ptaki dobrze prosperują w różnych siedliskach, mają zróżnicowaną dietę i są towarzyskimi stworzeniami, które lubią gromadzić się w stadach i wydawać różnorodne dźwięki. Rozmnażają się od listopada do kwietnia, często gniazdując w dziuplach drzew lub sztucznych konstrukcjach.

W niewoli, aleksandretty obrożne są cenione za swoją długowieczność, zabawny charakter i zdolność do naśladowania dźwięków. Niemniej jednak, stają przed wyzwaniami ochronnymi i są uznawane za gatunek bliski zagrożenia z powodu utraty siedlisk, prześladowań oraz nielegalnego handlu dziką fauną. Pomimo zakazów w niektórych krajach, te ptaki nadal są sprzedawane na nielegalnych rynkach, co podkreśla potrzebę intensyfikacji działań ochronnych.

Aleksandretta obrożna ma także znaczenie kulturowe, pojawiając się na znaczkach pocztowych z różnych krajów. Z bogatą historią, unikalnymi cechami i pilnymi problemami ochrony, ten gatunek papugi nadal przyciąga zainteresowanie ludzi na całym świecie.