Blacktip reef shark

Rekin rafowy czarnopłetwy to fascynujący przedstawiciel rodziny żarłaczowatych, łatwo rozpoznawalny dzięki charakterystycznym czarnym końcówkom na płetwach. Te rekiny są powszechnie spotykane w ciepłych, płytkich wodach tropikalnych raf koralowych w Oceanie Indyjskim i Pacyfiku. Zwykle pozostają w jednym miejscu przez kilka lat, lojalnie trzymając się swojego „domu”.

Rekiny rafowe czarnopłetwe są aktywnymi drapieżnikami, żywiącymi się małymi rybami, głowonogami, takimi jak kałamarnice i ośmiornice, skorupiakami, wężami morskimi oraz ptakami morskimi. Rodzą żywe młode, zazwyczaj od dwóch do pięciu, co jeden do dwóch lat po okresie ciąży trwającym od 7 do 16 miesięcy.

Chociaż te rekiny są zazwyczaj nieśmiałe i nie stanowią znaczącego zagrożenia dla ludzi, chyba że są sprowokowane, czasami są łapane dla mięsa, płetw i oleju z wątroby. Nie są jednak głównym celem komercyjnych połowów. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) sklasyfikowała je jako gatunek bliski zagrożenia (Near Threatened) z powodu przełowienia i spadku populacji w niektórych regionach.

Po raz pierwszy opisane przez francuskich przyrodników Quoy'a i Gaimarda na początku XIX wieku, rekiny rafowe czarnopłetwe należą do rodzaju Carcharhinus. Są szeroko rozpowszechnione w tropikalnych i subtropikalnych wodach Indo-Pacyfiku, a liczne raporty szczegółowo opisują ich cykle życiowe i zwyczaje rozrodcze.

Jako szczytowy drapieżnik, rekin rafowy czarnopłetwy odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu równowagi w przybrzeżnych ekosystemach. Ich dieta składa się głównie z małych ryb kostnoszkieletowych, kałamarnic, ośmiornic, krewetek oraz czasami padliny. Wykazują unikalne techniki polowania, takie jak wypędzanie ławic ryb w stronę brzegu, aby łatwiej je złapać. Te rekiny rozwinęły wyostrzone zmysły do wykrywania ruchu, pól elektrycznych oraz odległej zdobyczy.