Mount Dickey, Park Narodowy Denali

Mount Dickey to szczyt po zachodniej stronie Ruth Gorge w paśmie górskim Central Alaska Range, 12 mil na południowy wschód od Denali i 4 mile na południowy zachód od The Moose's Tooth. Pomimo stosunkowo niewielkiej wysokości, szczyt wyróżnia się wschodnią ścianą, która ma około mili pionowej granitu - ten pionowy wzrost osiąga w odległości mniejszej niż pół mili w poziomie. Jest to jedna z najwyższych ścian skalnych na świecie, na której wspinało się wielu światowej klasy wspinaczy.

Góra Dickey została po raz pierwszy zdobyta 19 kwietnia 1955 roku przez Davida Fishera oraz słynnego odkrywcę, wspinacza i kartografa Bradforda Washburna zachodnią ścianą, która do dziś jest najpopularniejszą drogą. Trasa rozpoczyna się w punkcie w Wąwozie Ruth na południowy wschód od szczytu, prowadzi na zachód pod potężną południową ścianę, następnie skręca na północ, a potem na wschód, by wejść na południową stronę łagodnie nachylonej ściany zachodniej. Trasa ta jest stosunkowo prosta i krótka jak na wspinaczkę alaskańską. Jest to również najczęstsza trasa zejściowa dla tych, którzy weszli na ekstremalnie techniczne drogi na ścianie wschodniej.

Roger Cowles i Brian Okonek dokonali pierwszego zimowego wejścia na Mount Dickey w lutym 1979 roku.

Pierwsza droga na wschodniej stronie góry została poprowadzona w lipcu 1974 roku przez autora David Robertsa, fotografa i alpinistę Galena Rowella oraz Eda Warda. Ich droga o wysokości 1 554 m wspięła się filarem na południowo-wschodniej ścianie; większość drogi pokonali w ciągu czterech dni. Prawdopodobnie najsłynniejszą inną drogą na górze jest "Droga Butelki Wina" na prawej stronie wschodniej ściany, którą w 1988 roku pokonali Thomas Bonapace i Andreas Orgler. Jest to wyjątkowo techniczna i długa trasa o wysokości 1600 m. Od tego czasu na górze pojawiły się inne, podobnie trudne drogi.