Venice Canal Historic District, Los Angeles

Venice Canal Historic District znajduje się w dzielnicy mieszkalnej Venice na przedmieściach Los Angeles w Kalifornii. Historyczna dzielnica jest godna uwagi ze względu na posiadanie sztucznych kanałów podmokłych, zbudowanych w 1905 roku przez dewelopera Abbota Kinneya jako część jego Wenecji Ameryki. Kinney chciał odtworzyć wygląd i atmosferę Wenecji we Włoszech w nadmorskim hrabstwie Los Angeles. Nazwy kanałów zostały nadane przez Abbota Kinneya w następujący sposób: Aldebaren Canal, Altair Canal, Cabrillo Canal, Coral Canal, Grand Canal, Lion Canal i Venus Canal.

Na południe od Kanałów Weneckich zbudowano kolejny zestaw kanałów, pierwotnie znanych jako Kanały Nowego Amsterdamu, które zostały zbudowane przez inwestorów i architektów, a mianowicie Howlanda, Shermana i Clarka, od których nazwiska wzięły nazwę dwa kanały. Kanały te są w przybliżeniu ograniczone przez Eastern Court od wschodu, Court A od południa, Strongs Drive od zachodu i Court E od północy. Istnieją cztery kanały wschód-zachód oraz dwa kanały północ-południe. Rozświetlone kanały z gondolierami i łukowatymi mostami przyciągnęły szeroką publiczność i pomogły w sprzedaży działek na osiedlu.

W latach 20. XX wieku, kiedy samochody szybko zyskiwały popularność, kanały były postrzegane przez wielu jako przestarzałe, w związku z czym w 1929 roku wiele kanałów zasypano, aby zrobić miejsce dla utwardzonych dróg. Do 1940 roku pozostałe kanały popadły w ruinę, a chodniki zostały zniszczone przez miasto. Dzielnica pozostawała w złym stanie przez ponad 40 lat; liczne propozycje renowacji kanałów nie powiodły się z powodu braku funduszy, problemów środowiskowych i sporów o to, kto powinien ponieść odpowiedzialność finansową. Kanały zostały w końcu odnowione w 1992 roku: osuszono je, zbudowano nowe chodniki i ściany. Kanały zostały ponownie otwarte w 1993 roku i stały się pożądaną i drogą częścią mieszkalną miasta.

Dzielnica mieszkaniowa otaczająca pozostałe kanały została wpisana do Krajowego Rejestru Zabytków w 1982 roku. Jednak w ostatnich latach wiele starych domów poddano gruntownej renowacji i wybudowano wiele dużych, nowoczesnych domów.

Woda dostaje się do kanałów przez bramy morskie w falochronie Marina Del Rey, a następnie na Bulwarze Waszyngtona. Otwierają się one podczas odpływu, aby odprowadzić większość wody, a podczas przypływu są zamykane, zatrzymując wodę na około trzy dni, zanim zostanie ponownie odświeżona.