Captain Jack's Stronghold, Lava Beds National Monument

Twierdza Kapitana Jacka, nazwana tak na cześć wodza Modoców Kapitana Jacka, jest częścią Pomnika Narodowego Lawowych Łożysk. Do twierdzy można dojechać od skrętu Perez, z autostrady 139 między Tulelake a Canby w Kalifornii. Modocowie od dawna wykorzystywali te tereny do polowań i zbieractwa, ponieważ stanowiły one część ich tradycyjnego terytorium.

W czasie wojny modockiej, po bitwie nad Lost River, osiedliła się tu grupa kapitana Jacka. Mając zaledwie 53 wojowników oraz liczne kobiety i dzieci w swojej 160-osobowej grupie, przez kilka miesięcy odpierali wojska armii Stanów Zjednoczonych, które przewyższały ich liczebnie aż 10 do 1. Modocowie wykorzystywali pokłady lawy jako twierdzę obronną ze względu na nierówności terenu, skały, które można było wykorzystać do budowy fortyfikacji, oraz nieregularne ścieżki, którymi można było unikać prześladowców.

W pierwszej bitwie o twierdzę, 17 stycznia 1873 r. 51 wojowników z plemienia Modoc pokonało siły armii amerykańskiej liczące 225 żołnierzy wspieranych przez 104 ochotników z Oregonu i Kalifornii, zabijając 35 i raniąc kilku innych, podczas gdy nikt nie zginął ani nie został poważnie ranny.

Podczas drugiej bitwy o Twierdzę, w dniach 15-17 kwietnia, wzmocnione siły armii, liczące ponad sześciuset ludzi, zdobyły źródło Modoców i odcięły im drogę do jeziora Tule, zmuszając Modoków do rozproszenia się, gdy skończyły się im zapasy wody. Po ucieczce z Twierdzy grupa Modoków rozpadła się, a ostatnia grupa, składająca się z kapitana Jacka, Johna Schonchina, Czarnego Jima i Bostona Charleya, została schwytana 1 czerwca 1873 roku. Wszyscy czterej zostali powieszeni 3 października 1873 roku w Forcie Klamath, skazani za zbrodnie wojenne w związku z zabójstwem generała Edwarda Canby'ego i wielebnego Eleazera Thomasa w kwietniu 1873 roku podczas spotkania komisji pokojowej. Canby był jedynym generałem, który zginął w czasie wojen indiańskich.