Statue of Jacob Leisler, New Rochelle

Pomnik Jacoba Leislera to rzeźba z brązu stworzona przez amerykańskiego artystę Solona Borgluma i znajdująca się w mieście New Rochelle, w hrabstwie Westchester, w stanie Nowy Jork. Pomnik został wzniesiony przez Hugenot Chapter of the Daughters of the American Revolution oraz Hugenot Association of New Rochelle ku pamięci Jacoba Leislera, XVII-wiecznego obrońcy hugenockich osadników, uważanego za pierwszego szefa rządu prowincji Nowy Jork, który czerpał władzę bezpośrednio od ludu. Odsłonięcie pomnika 24 czerwca 1913 r. było głównym wydarzeniem obchodów 250. rocznicy założenia New Rochelle. Pomnik, odlany przez Roman Bronze Works, jest jedynym istniejącym posągiem Leislera.

Jacob Leisler pochodził z Niemiec i przybył do Ameryki Północnej w 1660 r. jako żołnierz Holenderskiej Kompanii Zachodnioindyjskiej. Osiedlił się w Nowym Amsterdamie, opuścił kompanię i zaczął prosperować w handlu tytoniem i futrami, stając się bogatym kupcem i zostając mianowanym na kilka urzędów publicznych w mieście, takich jak sędzia pokoju i sędzia. W 1689 r. po rewolucji angielskiej w 1688 r. i przystąpieniu do władzy protestanckich władców Wilhelma III i Marii II, stanął na czele powstania zwanego Buntem Leislera, cieszącego się poparciem zwykłych ludzi, i ostatecznie przejął kontrolę nad miastem i kolonią od jakobickich urzędników mianowanych wcześniej za czasów obalonego króla Jakuba. Mianował się pełniącym obowiązki gubernatora prowincji do czasu, gdy gubernator wyznaczony przez Wilhelma i Marię dotarł w końcu do Nowego Jorku w marcu 1691 roku. W tym czasie zakupił ziemię od Pelham Manor, rezerwując jej część, by pomóc w założeniu hugenockiej osady New Rochelle w 1689 roku. Odmówił przekazania władzy nowo mianowanemu gubernatorowi porucznikowi w 1690 roku.

W 1691 r. Leisler został aresztowany i osądzony przez swoich wrogów osobistych i politycznych pod zarzutem zbrodni i zdrady Wilhelma III i Marii II za to, że odmówił przekazania władzy wyznaczonemu przez nich gubernatorowi porucznikowi, zanim kilka miesięcy później przybył pełnoprawny gubernator. Zarówno on, jak i jego zięć zostali straceni. Wielu uważało, że proces był niesprawiedliwy. Cztery lata później parlament unieważnił wyrok skazujący, oczyszczając imię Leislera i przywracając jego majątek spadkobiercom. Uniewinniono zmarłego przyjaciela hugenotów.