Museum Covered Bridge, Shelburne

Zbudowany w 1845 r. most Museum Covered Bridge pierwotnie przecinał rzekę Lamoille w Cambridge, w stanie Vermont. Kratownice podwójnego mostu zostały zmontowane na polu obok wybranego miejsca. Mierzący 168 stóp długości, z dwoma pasami ruchu dla pojazdów i ścieżką dla pieszych, jest imponującym przykładem zasad inżynierii i rzemiosła budowniczych mostów z XIX wieku. Most był oświetlony lampami naftowymi.

Podczas powodzi w 1927 r. woda podniosła się na wysokość 2,1 m ponad podłogę mostu.

Most zastąpił istniejący wcześniej w tym miejscu prom, łącząc dwie dzielnice Cambridge.

Pod koniec lat 40. XX wieku Electra Havemeyer Webb z Shelburne Museum, chcąc zachować wczesne życie amerykańskie, zwróciła się do Vermont Highway Department o pomoc w znalezieniu mostu wartego zachowania. Kiedy dowiedziano się, że "Wielki Most" ma zostać wymieniony, ten "dwubelkowy" most z przejściem dla pieszych okazał się zbyt trudny do odrzucenia.

W 1949 r. muzeum zdemontowało kryty most i przeniosło go na teren muzeum. Na belkach wciąż widnieją numery identyfikacyjne służące do odbudowy. Dzięki umieszczeniu mostu nad sztucznym stawem, rozległa architektura krajobrazu wkomponowała go w teren. Przez wiele lat kryty most służył jako wejście do muzeum, ale kiedy ruch samochodowy okazał się zbyt uciążliwy, muzeum przeniosło wejście i wycofało most z użytku.

Obecny most na swoim pierwotnym miejscu to "Most Błędnej Drogi" na drodze stanowej nr 15.