Emmons Glacier, Park Narodowy Mount Rainier

Lodowiec Emmonsa znajduje się na północno-wschodnim zboczu góry Rainier, w stanie Waszyngton. Ma największą powierzchnię wśród wszystkich lodowców w sąsiednich Stanach Zjednoczonych - 4,3 miliona kwadratowego. Lodowiec został nazwany na cześć geologa Samuela Franklina Emmonsa po jego udziale w badaniach Mount Rainier w 1870 roku.

Lodowiec Emmons, rozpoczynający swój bieg na wysokości ponad 4 200 m, spływa w dół w kierunku wschodnim. W pobliżu Disappointment Cleaver na wysokości 3 700 m do lodowca Emmons dołącza płynący na południe lodowiec Ingraham. Lodowce płyną razem i pozostają połączone aż do momentu, gdy rozdzielają się po osiągnięciu klina Little Tahoma Peak. W miarę jak Emmons płynie na północny wschód, masywny lodowiec obniża się, aż osiąga swój skalisty dolny koniec na wysokości około 1 600 m.

W latach 30. ubiegłego wieku stwierdzono, że lodowiec szybko się obniża. Jednak w 1963 r. obryw skalny z Little Tahoma Peak przykrył dolną część lodowca gruzem skalnym. Pokrywa gruzowa izolowała lód przed topnieniem. W wyniku zmniejszonego topnienia, na początku lat 80-tych XX wieku nastąpił gwałtowny postęp lodowca. W 1992 r. postęp ten był kontynuowany, ale w wolniejszym tempie; lód pod rumowiskiem skalnym topił się nieregularnie, tworząc rozległe hummocky. W 2003 r. lodowiec ponownie zaczął się cofać. "W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci lodowce cofały się, kontynuując trend z czasów Małej Epoki Lodowej".

Lodowiec Emmons jest często wykorzystywany jako szlak, którym można wspiąć się na szczyt Mount Rainier. W Camp Schurman znajduje się stacja Ranger Station, która została założona na krawędzi Steamboat Prow.