Yellowstone National Forest, Park Narodowy Yellowstone

Las Narodowy Yellowstone został utworzony przez General Land Office 30 marca 1891 r. jako Rezerwat Leśny Parku Yellowstone o powierzchni 1 239 040 akrów. W dniu 22 maja 1902 r. przekształcił się w Rezerwat Leśny Yellowstone o powierzchni 6 580 920 akrów.

Rezerwat został po raz pierwszy zaproponowany przez generała Philipa Sheridana w 1882 roku po wizycie w Parku Narodowym Yellowstone. Sheridan zalecił rozszerzenie parku o 40 mil na wschód i 10 mil na południe. Senator George Graham Vest wprowadził odpowiednie przepisy, ale zostały one zablokowane przez lokalny sprzeciw. Sprawę podjęło Amerykańskie Stowarzyszenie Leśne, które przygotowało przepisy pozwalające prezydentowi Stanów Zjednoczonych na wydzielanie gruntów jako "rezerwatów leśnych" na mocy rozporządzenia wykonawczego. Prezydent Benjamin Harrison ogłosił rezerwat 30 marca 1891 roku, w dużej mierze zgodnie z zaleceniami Sheridana. Niektóre obszary w północno-wschodniej części proponowanego rezerwatu zostały wyłączone, aby umożliwić wydobycie w górnym biegu rzeki Clarks Fork. Ziemie te były w efekcie pierwszym lasem narodowym. Na razie podlegał on temu samemu zarządowi wojskowemu, który miał zastosowanie do Parku Yellowstone.

W 1902 r. wymieniono ziemie z rezerwatem leśnym Teton, który przeszedł pod zarząd cywilny, a w Wapiti nad rzeką Shoshone utworzono pierwszy w kraju posterunek leśniczego. Artysta i ranczer Abraham Archibald Anderson został mianowany pierwszym Specjalnym Nadzorcą Rezerwatów Leśnych.

9 stycznia 1903 r. przyłączono do niego ziemie pierwszych rezerwatów leśnych Absaroka i Teton, a 4 marca 1907 r. stał się on Lasem Narodowym Yellowstone. W 1905 roku wszystkie lasy federalne zostały przekazane Służbie Leśnej Stanów Zjednoczonych. 1 lipca 1908 roku, w ramach dużej reorganizacji, las został podzielony na Lasy Narodowe Targhee, Teton, Wyoming, Bonneville, Absaroka, Shoshone i Beartooth, a nazwa przestała być używana.