Norris Geyser Basin, Park Narodowy Yellowstone

Obszary geotermalne Yellowstone obejmują kilka basenów z gejzerami w Parku Narodowym Yellowstone, a także inne obiekty geotermalne, takie jak gorące źródła, kotły błotne i fumarole. Liczbę obiektów termalnych w Yellowstone szacuje się na 10 000. Badania przeprowadzone w 2011 r. wykazały, że w Yellowstone wybuchły łącznie 1283 gejzery, z czego 465 jest aktywnych w ciągu przeciętnego roku. Są one rozmieszczone w dziewięciu basenach gejzerów, a kilka gejzerów znajduje się w mniejszych obszarach termalnych na terenie parku. Liczba gejzerów w poszczególnych basenach przedstawia się następująco: Upper Geyser Basin, Midway Geyser Basin, Lower Geyser Basin, Norris Geyser Basin, West Thumb Geyser Basin, Gibbon Geyser Basin, Lone Star Geyser Basin, Shoshone Geyser Basin, Heart Lake Geyser Basin, inne obszary. Mimo że słynne duże gejzery, takie jak Old Faithful, stanowią część całości, większość gejzerów Yellowstone to gejzery małe, wybuchające na wysokość zaledwie jednej lub dwóch stóp. System hydrotermalny, który zaopatruje gejzery w gorącą wodę, znajduje się w dawnej aktywnej kalderze. Wiele obiektów termalnych w Yellowstone tworzy wokół siebie i wewnątrz siebie osady spieków, gejzerytów i trawertynów.

Różne niecki gejzerów znajdują się w miejscach, gdzie woda deszczowa i roztopowa może przesiąkać do gruntu, być pośrednio przegrzewana przez leżący u podstawy Yellowstone hotspot, a następnie wybuchać na powierzchni w postaci gejzerów, gorących źródeł i fumaroli. Dlatego też większość dużych obszarów geotermalnych znajduje się w dolinach o płaskim dnie, pomiędzy dawnymi lawami i morenami lodowcowymi. Mniejsze obszary geotermalne można znaleźć tam, gdzie linie uskoków wychodzą na powierzchnię, w miejscach wzdłuż okrągłej strefy pęknięć wokół kaldery oraz u podstawy zboczy, które gromadzą nadmiar wód gruntowych. Ze względu na duże wzniesienie Płaskowyżu Yellowstone średnia temperatura wrzenia w basenach gejzerów Yellowstone wynosi 93°C. Gdy gejzer jest odpowiednio zamknięty i znajduje się blisko powierzchni, może okresowo uwalniać część nagromadzonego ciśnienia w postaci erupcji gorącej wody i pary, które mogą sięgać nawet do 120 m. Woda wydobywająca się z gejzerów Yellowstone jest przegrzana powyżej temperatury wrzenia do średnio 204 °F, gdy opuszcza ujście. Woda unosząc się w powietrzu znacznie się ochładza i nie jest już paląco gorąca, gdy uderza w ziemię, pobliskie chodniki, a nawet widzów. Ze względu na wysoką temperaturę wody w dyszach ważne jest, aby widzowie pozostawali na deptakach i wyznaczonych szlakach. W parku doszło do kilku wypadków śmiertelnych w wyniku wpadnięcia do gorących źródeł.

W Mammoth Hot Springs i innych obszarach geotermalnych w Yellowstone znaleziono prehistoryczne artefakty rdzennych Amerykanów. Niektóre przekazy mówią, że pierwsi ludzie używali gorącej wody z tych źródeł do kąpieli i gotowania. W XIX wieku ojciec Pierre-Jean De Smet donosił, że tubylcy, z którymi przeprowadzał wywiady, uważali, iż erupcje gejzerów są "wynikiem walki między duchami piekielnymi". W 1806 r. ekspedycja Lewisa i Clarka udała się na północ od obszaru Yellowstone. Miejscowi tubylcy, których napotkali, rzadko odważyli się wejść na teren, który dziś nazywamy kalderą, ze względu na częste głośne dźwięki przypominające grzmoty i przekonanie, że duchy zamieszkujące ten obszar nie lubią, gdy człowiek wdziera się do ich królestwa. Pierwszym białym człowiekiem, który dotarł do kaldery i zobaczył jej cechy geotermalne, był John Colter, który opuścił ekspedycję Lewisa i Clarka. Opisał on to, co zobaczył, jako "gorące źródło siarki". Traper bobrów Joseph Meek wspominał w 1830 roku, że para unosząca się z różnych niecek gejzerów przypominała mu dym wydobywający się z kominów przemysłowych w mroźny zimowy poranek w Pittsburghu w Pensylwanii. W latach pięćdziesiątych XIX wieku słynny traper Jim Bridger nazwał to miejsce "miejscem, w którym bulgocze piekło".