Timexpo Museum, Waterbury

Muzeum Timexpo w Waterbury w stanie Connecticut było poświęcone historii Grupy Timex i jej poprzedników, prezentując eksponaty datowane od założenia Waterbury Clock Company w 1854 roku. Muzeum znajdowało się w centrum handlowym Brass Mill Commons, a jego lokalizację wyznaczała wysoka na 40 stóp replika posągu Moai z Wyspy Wielkanocnej, która łączyła się z muzealną wystawą archeologiczną. Muzeum zajmowało powierzchnię 14 000 stóp kwadratowych, z czego 8 000 stóp kwadratowych przeznaczono na dwie główne ekspozycje: historię czasomierzy firmy i archeologię.

Przez dziesięciolecia Waterbury było znane jako stolica mosiądzu, mimo że z czasem nastąpił spadek produkcji. Budynek, w którym mieści się muzeum, był dawną siedzibą zarządu Scovill Manufacturing Company i Century Brass Company i jest jedynym zachowanym budynkiem z kompleksu mosiężni o powierzchni 44 akrów. Grupa Timex zawdzięcza swoje początki przemysłowi mosiężnemu w Waterbury, kiedy to pierwotna firma zegarowa rozpoczęła działalność w 1854 roku jako oddział producenta mosiądzu Benedict & Burnham - lokalnego konkurenta firmy Scovill. Dzięki sukcesowi, jaki odniosła firma Waterbury Clock, została ona wydzielona i zarejestrowana 27 marca 1857 roku.

Muzeum koncentrowało się na ważnych wydarzeniach w historii Grupy Timex, w tym na ekspozycji poświęconej armii amerykańskiej, która w 1917 r. zleciła firmie Waterbury Clock Company dostarczenie zegarków naręcznych, będących wersją zegarka kieszonkowego Ingersoll Ladies Midget, dla żołnierzy wyruszających za ocean. Wystawa zawierała również aspekty historii lokalnej, w tym listy od Marka Twaina, który przez pewien czas mieszkał w pobliskim Hartford, a także eksponaty dotyczące podróży osadników przez Atlantyk i Pacyfik, oparte na eksploracjach Thora Heyerdahla.

Muzeum zostało zatwierdzone w 1999 roku, a otwarte w maju 2001 roku. Koszty muzeum oszacowano na 4,8 miliona dolarów, z czego Naugatuck Valley Development Corporation wyłożyła około 500 000 dolarów, a Timex sfinansował resztę.

Ostateczny koszt wyniósł 5,45 mln USD, w tym 2 mln USD od Naugatuck Valley Development Corporation i Connecticut Department of Economic Development and Community Development.

Muzeum zostało zamknięte pod koniec września 2015 r. z powodu niskiej frekwencji.