Lake Barkley

Jezioro Barkley, zbiornik o powierzchni 58 tys. akrów w hrabstwie Livingston, hrabstwie Lyon i hrabstwie Trigg w Kentucky, rozciągający się do hrabstwa Stewart i hrabstwa Houston w Tennessee, został zatopiony przez Korpus Inżynierów Armii Stanów Zjednoczonych w 1966 roku po ukończeniu budowy tamy Barkley. Zarówno jezioro, jak i tama zostały nazwane na cześć wiceprezydenta Albena Barkleya, pochodzącego z Kentucky.

Zapora spiętrza rzekę Cumberland w pobliżu Grand Rivers, w stanie Kentucky, około 38 mil w górę rzeki od miejsca, w którym rzeka Cumberland wpada do rzeki Ohio. Jedną milę powyżej tamy znajduje się kanał łączący jezioro Barkley z jeziorem Kentucky, tworząc jeden z największych słodkowodnych kompleksów rekreacyjnych w kraju. Jeziora te biegną równolegle przez ponad 50 mil, a pomiędzy nimi znajduje się Narodowy Obszar Rekreacyjny Krainy Między Jeziorami.

Jezioro Barkley ma długość 134 mil i linię brzegową o długości 1 004 mil. Poziom jeziora jest utrzymywany na różnych poziomach przez cały rok w celu kontroli powodzi. Basen letni, o wysokości 109 m nad poziomem morza, jest zwykle osiągany do 1 maja. Poziom wody zaczyna się stopniowo obniżać 1 lipca, a basen zimowy jest osiągany do 1 grudnia. Wiosenny wzrost poziomu wody rozpoczyna się 1 kwietnia. Powierzchnia wody w jeziorze zmienia się odpowiednio od 57 920 akrów w basenie letnim do 45 210 akrów w basenie zimowym.