Kentucky Dam, Gilbertsville

Kentucky Dam to zapora hydroelektryczna na rzece Tennessee na granicy hrabstw Livingston i Marshall w amerykańskim stanie Kentucky. Zapora jest najniższą z dziewięciu zapór na rzece należących do Tennessee Valley Authority, która zbudowała ją na przełomie lat 30. i 40. XX wieku w celu poprawy żeglugi w dolnym biegu rzeki i zmniejszenia powodzi w dolnym biegu rzek Ohio i Missisipi. Był to duży projekt zainicjowany w okresie Nowego Ładu administracji prezydenta Franklina D. Roosevelta, mający na celu inwestowanie w infrastrukturę dla dobra kraju. Zapora napełnia Jezioro Kentucky o powierzchni 160 000 akrów, które jest największym zbiornikiem TVA i największym sztucznym jeziorem we wschodnich Stanach Zjednoczonych. W 1996 r. zapora została uznana przez Amerykańskie Stowarzyszenie Inżynierów Cywilnych za narodowy zabytek inżynierii lądowej, a w 2017 r. wpisano ją do Krajowego Rejestru Zabytków.

Kanał łączy jezioro Kentucky z pobliskim jeziorem Barkley, utworzonym przez tamę Barkley na rzece Cumberland. Jeziora te biegną równolegle przez ponad 50 mil, a pomiędzy nimi znajduje się Narodowy Obszar Rekreacyjny Krainy Między Jeziorami.