Kościół Wniebowstąpienia, Atlantic City

Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego był zabytkowym budynkiem kościelnym przy 1601 Pacific Avenue w Atlantic City, w hrabstwie Atlantic, w stanie New Jersey, w Stanach Zjednoczonych. Kościół został zbudowany w 1893 roku i zburzony w lipcu 2017 roku.

W momencie założenia w 1854 roku Atlantic City, położone na wyspie Absecon, było postrzegane jako doskonałe miejsce na rozwój miasta wypoczynkowego. Mimo że do 1874 roku w szczycie sezonu turystycznego miasto odwiedziło prawie 500 000 turystów, liczba mieszkańców była stosunkowo niewielka - 1 043 w 1870 roku i 5 477 w 1880 roku.

W pierwszych dekadach historii miasta nabożeństwa, podobnie jak wiele innych udogodnień i atrakcji w kurorcie, odbywały się wyłącznie w miesiącach letnich, kiedy liczba mieszkańców rosła na tyle, że rozproszone kościoły wyznaniowe wypełniały się po brzegi. W latach siedemdziesiątych XIX wieku pobożni mieszkańcy wyznania episkopalnego, zaniepokojeni brakiem całorocznych nabożeństw w kościele episkopalnym św. Marka, rozpoczęli ruch na rzecz ustanowienia w Atlantic City stałego miejsca nabożeństw. Kiedy w 1879 roku rozpoczął się letni sezon turystyczny, wprowadzono całoroczne nabożeństwa, o czym napisał Alfred M. Heston, historyk i autor książki "Heston's Handbook: Atlantic City Illustrated, napisał: "Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego został zorganizowany jako całoroczna parafia w 1879 roku, głównie dzięki staraniom pani Francis W. Hemsley, córki biskupa Underdonka i matki Fredericka Hemsleya, obecnego właściciela hotelu Brighton". Hemsleyowie, których syn Frederick był fundatorem działki, na której zbudowano kościół, byli parafianami kościoła, którzy zrobili wiele, aby miasto stało się miejscem całorocznym; według Hestona, Francis Hemsley w 1876 roku "ogłosił, że Hotel Brighton będzie odtąd prowadzony jako hotel całoroczny. Pan Hemsley zainaugurował w ten sposób sezon zimowy, który tak bardzo przyczynił się do popularności Atlantic City jako uzdrowiska. Biznes zimowy i wiosenny w wielu hotelach jest obecnie bardziej dochodowy niż letni". Francis Hemsley przed śmiercią w 1882 roku przeniósł się do Atlantic City "na początku lat 70-tych z korzyścią dla swojego zdrowia".

Do roku 1900 prawie wszystkie budynki w Atlantic City były domami szkieletowymi, zbudowanymi raczej z drewna niż z bardziej energicznych i trwałych materiałów. Ta koegzystencja trwałych i nietrwałych tradycji budowlanych trwała do pierwszych dekad XX wieku, po czym zniszczenia spowodowane kilkoma pożarami były na tyle znaczące, że uzasadniały budowę solidniejszych, odpornych na ogień budynków. W 1886 roku pierwotny drewniany kościół Wniebowstąpienia Pańskiego został przeniesiony ze skrzyżowania alei Michigan i Pacific na północno-zachodni róg alei Pacific i Kentucky, aby spełnić życzenie parafii dotyczące bardziej centralnej lokalizacji. Drewniany kościół został zburzony w 1883 roku, aby umożliwić budowę kościoła Wniebowstąpienia Pańskiego w stylu hiszpańskiego renesansu, zaprojektowanego przez filadelfijskiego architekta Lindleya Johnsona. Rozwój kościoła od "kaplicy ramowej" na skrzyżowaniu alei Michigan i Pacific do eklektycznej budowli, która stała na skrzyżowaniu alei Kentucky i Pacific, najlepiej podsumowuje wpis w The Daily Union History of Atlantic City, New Jersey: "Rev. J. Rice Taylor, pierwszy rektor, rozpoczął regularne nabożeństwa w czerwcu 1880 roku, które od tamtej pory odbywają się bez przerwy. Pod jego kierownictwem parafia została należycie erygowana 3 stycznia 1881 r. wchodząc prawnie i kanonicznie w posiadanie majątku kościelnego. Ks. Wm. H. Avery objął urząd rektora w lutym 1882 r. i sprawował go przez kilka lat. W 1886 r. zakrystia, szukając bardziej centralnej i dogodnej lokalizacji, kupiła teren przy Pacific i Kentucky Avenues i za radą i zgodą władz kanonicznych przeniosła tam kaplicę, dobudowując aneks dla celów szkółki niedzielnej. Ks. J. H. Townsend został rektorem 1 grudnia 1891 roku i położył kamień węgielny pod obecny budynek 27 kwietnia 1893 roku, który został ukończony dzięki hojnym ofiarom wiernych miejscowych i przyjezdnych i oddany do użytku 13 maja 1894 roku. Budynek ten, zaprojektowany przez pana Lindleya Johnsona, jest w stylu hiszpańskiego renesansu i stanowi dobry przykład wygodnego, ale niedrogiego budynku z twardego materiału, dobrze dostosowanego do zróżnicowanych potrzeb mieszkańców i klimatu.

Decyzję o zleceniu zaprojektowania kościoła filadelfijskiemu architektowi Lindleyowi Johnsonowi można prawdopodobnie przypisać synowi Francisa Hemsleya, Frederickowi, który zlecił Johnsonowi budowę dwóch rezydencji w Germantown w Filadelfii oraz sześciu domków w dzielnicy Chelsea w Atlantic City, w tym swojej rezydencji na skrzyżowaniu alei Maryland i Pacific. W 1900 roku zaprojektowano i zbudowano dom parafialny i audytorium kościoła Wniebowstąpienia Pańskiego, prawdopodobnie przez Lindleya Johnsona, który w tym czasie nadal prowadził aktywną praktykę. Dom parafialny i audytorium, które biegły na północ wzdłuż Kentucky Avenue od tyłu kościoła, zostały wykonane w sposób mający na celu zrównoważenie i ujednolicenie oryginalnej kompozycji poprzez identyczną kolorystykę i materiały.

W 1916 r. pożar zniszczył przyległy Overbrook Hotel oraz kilka drewnianych domów mieszkalnych, powodując pięć ofiar śmiertelnych. Chociaż niektóre z bardziej sensacyjnych artykułów informacyjnych podawały, że kościół został zniszczony w pożarze, kościół Wniebowstąpienia Pańskiego przetrwał z minimalnymi uszkodzeniami, z wyjątkiem dziesięciu witraży wmurowanych w elewację przylegającą do hotelu. Firma Lavers & Westlake, która wykonała oryginalne panele, ponownie wykonała identyczne witraże na podstawie oryginalnych rysunków, a wszystkie uszkodzone okna zostały zastąpione nowymi. Miesiące później, aby zakończyć kampanię napraw i ulepszeń, zainstalowano ogrzewanie pod ławkami, aby zapewnić parafianom ciepło podczas nabożeństw.

W 1922 r. wybitny filadelfijski architekt kościelny Frank Rushmore Watson ukończył prace nad przebudową prezbiterium, w tym nad czterema witrażami firmy D'Ascenzo Studios. Około 1924 roku firma The New Jersey Bell Telephone Company, która wcześniej miała biuro po drugiej stronie ulicy, przy Pacific Avenue, zbudowała pięciopiętrową wieżę biurową, kupując i burząc przy okazji audytorium kościoła.

Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego został wpisany do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych w 1986 roku. Jego nowsza historia jest zawarta w formularzu nominacyjnym do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych, który został zainicjowany przez członków parafii z okazji stulecia kościoła w 1984 roku: "Obecna działka została zakupiona w styczniu 1886 roku, a drewniany kościół został przeniesiony wiosną tego samego roku. W tym czasie wejście znajdowało się od strony Kentucky Avenue. Drugi rektor, John H. Townsend, objął pastorat w 1891 roku. Był to dynamiczny kapłan, który od razu zaplanował budowę nowego budynku kościoła. Gongi zostały podarowane przez rodzinę Hemsley, a panna Josephine Fletcher zorganizowała i prowadziła chór chłopięcy, który wziął udział w pierwszym nabożeństwie, odprawionym w niedzielę 13 maja 1894 roku. Jesienią 1896 roku zainstalowano organy piszczałkowe, a pierwszym pełnoetatowym organistą i chórzystą został pan Alber Dietz, który przybył z Nowego Jorku. W 1900 roku stanowisko to objął Alger E. Weeden, który pełnił je przez 40 lat i odcisnął swoje piętno zarówno na parafii, jak i na całej społeczności. Augustyna i Wszystkich Świętych, co zapoczątkowało realizację marzenia ojca Townsenda o Wniebowstąpieniu jako kościele macierzystym. Wkrótce potem w części wlotowej wybudowano kościół Dobrego Pasterza.. W tym roku jubileuszowym, w którym obchodzimy stulecie istnienia, oczekujemy na drugie stulecie służby jako parafia misyjna dla Chrystusa i Jego Kościoła. Parafia musi być świadkiem katolickiej wiary Kościoła Episkopalnego w centrum Atlantic City. W tym czasie przemian w całym mieście, Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego oferuje trwałe przesłanie: 'z Bożą pomocą będziemy jeszcze bardziej służyć wspólnocie: ku Jego wielkiej chwale...'. W chwili pisania tego tekstu w mieście Atlantic City pozostały dwa kościoły episkopalne - Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego i Kościół św. Tam, gdzie kiedyś było pięć kościołów episkopalnych w Atlantic City, teraz są tylko dwa. Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego jako "kościół macierzysty" musi przetrwać i stać się punktem orientacyjnym w ciągle zmieniającej się fasadzie Atlantic City".

W 2015 r. kościół Wniebowstąpienia Pańskiego został zamknięty, a zabytkowe witraże usunięto z budynku. Jonathan Elliott, dyrektor ds. komunikacji w Episkopalnej Diecezji New Jersey w czasie zamknięcia, został zacytowany w artykule Press of Atlantic City z maja 2016 r. w następujący sposób: "'Można powiedzieć, że budynek został zamknięty, ponieważ nie jest stabilny strukturalnie' - powiedział Elliott. Powiedział, że w połowie 2014 r. firma inżynieryjna ustaliła, że stan kościoła, a zwłaszcza dzwonnicy, "stwarza zagrożenie dla społeczności" i że "doprowadzenie go do stanu, w którym będzie bezpieczny, nadający się do zamieszkania i spełniający wymagania przepisów wymagałoby minimum 2,5 mln dolarów".

Kościół Wniebowstąpienia Pańskiego został zburzony w lipcu 2017 r.