Bossier City Municipal Building, Bossier City

Budynek komunalny Bossier City, przy 630 Barksdale Boulevard w Bossier City, w stanie Luizjana, został zbudowany w 1926 roku. W 2002 roku został wpisany na listę National Register of Historic Places.

Jest to dwupiętrowy budynek z cegły, w którym pierwotnie znajdowały się biura miejskie, sala audytoryjna/komora rady, areszt i remiza strażacka. W latach 80. XX wieku został przebudowany na siedzibę Rady Sztuki Bossier.

Został zaprojektowany przez architektów Jones, Roessle, Olschner & Wiener z elementami, które można określić mianem renesansowego. Zgodnie z nominacją do nagrody NRHP, jest to

Ma romantyczny i sugestywny styl nawiązujący do włoskiego renesansu i baroku, choć efekt ten jest w dużej mierze uzależniony od akcentów, a nie od ogólnego projektu. Pomimo kilku znaczących zmian, jakie zaszły na przestrzeni lat, budynek zachował większość swojego pierwotnego charakteru zewnętrznego i byłby łatwo rozpoznawalny dla osoby pochodzącej z tego okresu historycznego. W ten sposób oddaje swoją tożsamość i historyczne znaczenie jako miejsce "dojrzewania" Bossier City. Włoski charakter budynku komunalnego można dostrzec w jego asymetrycznej bryle przypominającej willę, pod niskim, szeroko wysuniętym dachem z szeroko rozstawionymi wspornikami. Asymetria jest minimalna, ale mimo to przekonująca, gdy patrzy się na nią z perspektywy trzech czwartych. Bryła ma formę dużego, niskiego, dwuspadowego bloku głównego z jednopiętrowym gzymsem od strony wschodniej i dwupiętrowym gzymsem mieszczącym klatkę schodową od strony zachodniej. Z tyłu znajduje się skrzydło remizy strażackiej z płaskim dachem. Jednopiętrowa dobudówka na zachodniej elewacji głównego bloku, za "wieżą" klatki schodowej, pochodzi z okresu historycznego. Jej mur i okna są identyczne jak w pierwotnej konstrukcji. Seria wielkich okrągłych okien łukowych na fasadzie drugiego piętra i elewacjach bocznych oświetla to, co pierwotnie było izbą rady. Pięć z tych okien obejmuje całą fasadę. Nad nimi, w niskim szczycie, znajduje się kamienna tablica z klasycystycznymi detalami, identyfikująca budynek.