Marina Green, San Francisco

Marina Green w San Francisco w Kalifornii to 74-akrowy obszar trawnika pomiędzy Fort Mason a Presidio. Przylega do Zatoki San Francisco, a lokalizacja ta zapewnia dobre widoki na most Golden Gate, wyspę Angel, wyspę Alcatraz i część hrabstwa Marin. Domy zbudowane głównie w latach 20. i 30. XX wieku stoją wzdłuż bulwaru Marina Boulevard, stanowiącego południową granicę zielonej części Mariny. Wiele z tych domów ma duże okna wykuszowe, a Herb Caen, nieżyjący już felietonista z gazety San Francisco, często wspominał o nieskazitelnym umeblowaniu za tymi oknami. W przeszłości wzdłuż południowej krawędzi Marina Green biegły tory kolejowe, dzięki którym linia San Francisco Belt Railroad mogła obsługiwać Presidio. Francis Yacht Club i Golden Gate Yacht Club. Francis Yacht Club i Golden Gate Yacht Club. Przez teren zieleni przebiega szlak San Francisco Bay Trail.

Przed trzęsieniem ziemi w 1906 r. obszar ten był bagnem pływowym. Po trzęsieniu ziemi wiele z powstałych gruzów zostało tu zrzuconych. Później, aby zapewnić teren pod Międzynarodową Wystawę Panamsko-Pacyficzną w 1915 roku, teren ten i przyległa okolica zostały zasypane. Pobliską pozostałością po wystawie jest odrestaurowany Pałac Sztuk Pięknych.

Przez krótki czas, od 9 września 1920 r. do 1944 r. Marina Green służyła jako lotnisko Montgomery, nazwane tak na cześć pionierskiego lotnika Johna J. Montgomery'ego, a także jako lotnisko Marina Airfield, które było pierwszą stacją końcową transkontynentalnej poczty lotniczej Departamentu Poczty Stanów Zjednoczonych na trasie od wybrzeża do wybrzeża. W 1944 r. na zielonym lotnisku Marina odbył się pierwszy publiczny lot helikoptera Hiller XH-44, pierwszego współosiowego śmigłowca latającego w Ameryce, który obecnie znajduje się w kolekcji Smithsonian Institution.

Wydział Parków i Rekreacji San Francisco zarządza obecnie zieloną przystanią.