Blacktail Butte, Park Narodowy Grand Teton

Blacktail Butte to rzeźba terenu wznosząca się z doliny Jackson Hole w Parku Narodowym Grand Teton w amerykańskim stanie Wyoming. Blacktail Butte został pierwotnie nazwany Upper Gros Ventre Butte we wczesnych badaniach historycznych przeprowadzonych przez U.S. Geological Survey. Większa część Blacktail Butte jest gęsto zalesiona mieszanym lasem jodłowym z sosną lodgepole, daglezją i świerkiem Engelmanna, z rozproszonymi skupiskami osiki. Znajduje się tu kilka dużych wychodni skał osadowych, które są wykorzystywane przez wspinaczy skałkowych. Butte jest głównym punktem orientacyjnym w Jackson Hole, z jego zboczy widać znaczną część dna doliny Jackson Hole i wiele części Teton Range.

Nazwa butte pochodzi od jeleni czarnoogoniastych, znanych również jako jelenie mule. W okolicy powszechnie występują owce rasy Bighorn, jelenie muły, jelenie wirginijskie, antylopy pronghorn i żubry, a także niedźwiedzie grizzly i wilki szare. Co najważniejsze, wiele tysięcy łosi przemierza ten obszar podczas corocznej wędrówki do i z zimowych żerowisk w National Elk Refuge.

Miejscowa legenda głosi, że nazwa odzwierciedla fakt, iż północna ściana i linia grzbietu są tak mocno zalesione, że wydają się czarne, w porównaniu z innymi zboczami, na których rosną zarośla szałwii, trawy i mniej drzew. W pobliżu znajduje się również punkt widokowy o tej samej nazwie - Blacktail Pond.

U podnóża masywu znajduje się Mormon Row, popularne miejsce wśród fotografów i turystów, z fotogeniczną stodołą Moulton i stadami bizonów.