Home of Peace Cemetery, Helena

Home of Peace to cmentarz żydowski w Helenie, w stanie Montana, założony w 1867 roku przez lokalne Hebrajskie Towarzystwo Dobroczynności, które powstało 9 grudnia 1866 roku. Towarzystwo formalnie zakupiło teren w 1875 roku. Obecnie opiekę nad cmentarzem sprawuje Stowarzyszenie Cmentarne Dom Pokoju. Jest to najstarszy czynny cmentarz w Helenie i najstarszy czynny europejski cmentarz etniczno-religijny w Montanie. Stowarzyszenie posiada trzy główne części terenu: cmentarz, niezabudowane tereny przyległe oraz teren dzierżawiony od 1975 roku przez Okręg Szkolny w Helenie. Część wydzierżawiona przez okręg szkolny jest boiskiem treningowym dla Capital High School i zawiera nieoznakowane groby z początków istnienia cmentarza. Oryginalne ogrodzenie z kutego żelaza, wzniesione w 1867 roku, nadal stoi z wyjątkiem północnej strony i jest miejscami w złym stanie. Przy głównym wejściu znajduje się granitowa brama wzniesiona w 1910 roku. Przy wejściu głównym znajduje się granitowa brama wzniesiona w 1910 r. Brama wschodnia również posiada granitowe tablice. Na terenie parku znajduje się wieża ciśnień, pompownia i szopa. U podstawy wieży ciśnień leży dwanaście połamanych płyt nagrobnych. Północno-zachodni narożnik pozostał niezagospodarowany i w naturalnym, dzikim stanie. W 1910 r. wzdłuż drogi dojazdowej posadzono drzewa bawełniane.

Żydowscy imigranci przybyli do Heleny już w 1864 roku. Większość żydowskich imigrantów do Heleny przybyła z Niemiec lub Prus w związku z gorączką złota w Montanie. Większość z nich wyznawała judaizm reformowany i pracowała jako kupcy, dostarczając towary i usługi górnikom. W listopadzie 2005 roku na cmentarzu zachowały się 204 nagrobki i ponad 240 zarejestrowanych pochówków. Nie zachował się żaden nagrobek z lat 60-tych XIX wieku. Najstarszym zachowanym nagrobkiem jest nagrobek Hattie Jacobs, zmarłej w 1873 roku. Większość nagrobków wykonana jest z miejscowego piaskowca lub granitu, kilka z importowanego marmuru. Znajdują się one zarówno w pozycji leżącej, jak i stojącej. Ponieważ w 1900 roku liczba żydowskich mieszkańców Heleny wzrosła do 138 osób, pochówki na cmentarzu nie są już tak częste jak kiedyś. Kiedy cmentarz został otwarty w 1867 roku, znajdował się poza ówczesnymi granicami miasta. Pierwszym Żydem, o którym wiadomo, że zmarł w Helenie, był Emanuel Blum, który zmarł 5 maja 1865 roku. Został pochowany na Cmentarzu Miejskim, ponieważ w tym czasie nie istniał jeszcze Cmentarz Hebrajski. Blum stał się również pierwszym pochowanym na cmentarzu Domu Pokoju, ponieważ 5 grudnia 1867 r. HBS przegłosował przeniesienie tam ciała Bluma. W 1916 roku, w odpowiedzi na prośbę o umożliwienie pochówku na cmentarzu nieżydowskim małżonkom i ich niezamężnym dzieciom, Zarząd wyraził zgodę na pochówki nieżydowskie, nawet jeśli nie było żadnego związku z osobą, która była Żydem. Kilku z pochowanych na cmentarzu Żydów było masonami. W wielu przypadkach działki cmentarne były uporządkowane według grup rodzinnych. Z biegiem lat liczba żydowskich mieszkańców Heleny systematycznie malała i obecnie na cmentarzu pochowanych jest więcej Żydów niż mieszka w Helenie.