Northwest Side Historic District, Stoughton

Northwest Side Historic District to dzielnica mieszkaniowa w centrum Stoughton, Wisconsin, w Stanach Zjednoczonych, w której znajduje się 251 domów zbudowanych w latach 1854-1930. W 1998 roku dzielnica została wpisana na listę National Register of Historic Places.

Osadnictwo w Stoughton rozpoczęło się w 1847 roku, kiedy Luke Stoughton, imigrant z Vermont, kupił 800 akrów wzdłuż rzeki Catfish, zbudował tam tartak i założył miasto. Część tej pierwotnej działki pokrywa się z południowo-wschodnią częścią historycznej dzielnicy opisywanej w tym artykule. Miasto rozrastało się, zwłaszcza gdy w 1853 roku Milwaukee and Mississippi Railroad zbudowała linię do miasta. W latach pięćdziesiątych XIX wieku z pszenicy zaczęto uprawiać tytoń. W latach sześćdziesiątych XIX wieku ważną gałęzią przemysłu stała się budowa wagonów. Wioska została założona w 1868 r. i liczyła około 950 mieszkańców. Wczesną ludność miasta stanowili głównie Jankesi, ale w latach 70. XIX wieku zaczęli napływać norwescy imigranci. Do roku 1900 około 75% mieszkańców miało korzenie norweskie, a miasto było znane jako "Mała Norwegia".

Dzielnica została wpisana do Stanowego Rejestru Miejsc Historycznych w 1997 roku, a do Krajowego Rejestru Miejsc Historycznych 5 marca 1998 roku. Jej granice wyznaczają w przybliżeniu: Van Buren Street od zachodu, Clyde Street od północy, Grant Street i rzeka Yahara od wschodu oraz Main Street od południa.

Oto kilka ciekawych przykładów różnych stylów domów w dzielnicy, w przybliżonej kolejności ich budowy: Dom Nathana Parkera przy 600 West Main Street to 1+1⁄2-piętrowy dom szkieletowy w stylu greckiego renesansu, zbudowany w latach 1854-55. Charakterystyczny dla tego stylu jest dość niski dach dwuspadowy, fryzy i zwroty gzymsowe, narożne pilastry oraz boczne okna i rygle obramowujące drzwi wejściowe. Dom Charlesa Allena przy 408 W. Washington St. to 1+1⁄2-piętrowy dwuspadowy dom w kształcie litery "el", w którym kąt nachylenia dachu i proste zwroty gzymsowe wykazują pewne cechy stylu greckiego odrodzenia. Dom Paula Tannerta przy 309 N. Page St. jest bardziej wyrafinowanym przykładem stylu włoskiego, z bardziej wymyślnymi wspornikami i bardziej formalnymi obramowaniami wokół okien. Ten dom został zbudowany w 1883 roku. Leslie Vollmert zauważa w nominacji do nagrody NRHP, że wyższa klasa w Stoughton była wierna stylowi włoskiemu przez wiele lat po tym, jak gdzie indziej wyszedł on z mody, a stylizacja włoska pojawiła się w domu zbudowanym w 1904 roku. Dom Annie Wyman przy 224 N. Page St. jest raczej powściągliwym, drewnianym, dwupiętrowym domem w stylu włoskim, zbudowanym w 1885 roku. Czterospadowy dach domu i szerokie okapy wsparte na wspornikach są charakterystyczne dla stylu włoskiego. Dom Gerarda przy 118 N. Page St. to domek w stylu Queen Anne, zbudowany w 1886 r. z charakterystycznymi dla tego stylu gontami na szczytach i asymetrycznym gankiem. Ganek jest ozdobiony misterną wrzecionowatą konstrukcją, a w narożniku znajduje się okrągła część ze spiczastym daszkiem. Era Gerard był drwalem z Michigan i wiceprezesem firmy Stoughton Light and Fuel. Dom Torgesona przy 516 W. Hamilton St. to dwupiętrowy dom zbudowany w 1888 r. w stylu Second Empire, którego cechą charakterystyczną jest mansardowy dach. W tym przypadku front domu jest zdominowany przez szeroką, centralnie umieszczoną wieżę zwieńczoną dużym, metalowym wieńcem. Ganki po obu stronach wieży zostały dodane później i są bardziej w stylu Queen Anne niż Second Empire. Dom Turnerów przy 102 W. Prospect St. to 2+1⁄2-piętrowy dom w stylu Queen Anne zbudowany w 1890 roku. Mimo że jest murowany, posiada wiele cech charakterystycznych dla stylu Queen Anne: złożony dach, gonty w ścianach szczytowych i asymetryczny, okrągły ganek. Sarah Turner była córką Luke'a Stoughtona, który założył Stoughton. O.M. zajmował się handlem tarcicą i tytoniem. Późniejszym właścicielem był Christ Olson, a Kościół Luterański Naszego Zbawiciela kupił dom na plebanię około 1903 roku. Kiedy w 1904 r. zbudowano dom Sampsonów przy 225 N. Monroe St, wiele projektów Queen Anne miało prostsze linie dachów i pewne elementy zapożyczone ze stylu Classical Revival, jak np. kolumnowy ganek tego domu. Ten późniejszy podtyp nazywany jest Queen Anne Free Classic. John Sampson prowadził sklep z artykułami żelaznymi. Dom Ericksonów przy 100 S. Van Buren St. zbudowany w 1902 r. jest doskonałym przykładem stylu Queen Anne Free Classic z gankiem wspartym na kolumnach jońskich, loggią na drugim piętrze i palladiańskimi oknami obramowanymi pilastrami na trzecim piętrze. Edward Erickson pracował w fabryce wagonów, prowadził restaurację i saloon oraz sprzedawał nieruchomości. Dom Terry'ego przy 206 W. Prospect to czysty styl kolonialny - 2+1⁄2-piętrowy dom zbudowany w 1904 r. z dużym dwupiętrowym portykiem obramowanym korynckimi kolumnami i frontonem. Ole Terry był prezesem Department Company Store, ale zginął w wypadku kolejowym po wybudowaniu tego domu. Dom Hazel i Roya Pattersonów przy 716 Hamilton St. to dwupiętrowy dom w stylu preriowym zbudowany w 1912 roku. Nie jest to styl Prairie z płaskim dachem, przylegający do ziemi, kojarzony z Frankiem Lloydem Wrightem, ale jest to styl Prairie ze względu na nacisk na linie poziome i czystą niezależność od architektury europejskiej. Dom Criddle'ów przy 125 S. Monroe St. to 2+1⁄2-piętrowy dom w stylu American Foursquare z 1915 r. murowany, z eleganckimi oknami i nietypowym dla tego stylu gankiem. J. Criddle był kwiaciarzem. Dom George'a Forda przy 200 S. Monroe St. to dwupiętrowy dom w stylu Dutch Colonial Revival, zbudowany w 1921 r. z charakterystycznym dla tego stylu dachem dwuspadowym i słoneczną werandą. Dom Franka Page'a przy 416 N. Page St. to 2+1⁄2-piętrowy bungalow w stylu Craftsman, zbudowany w 1922 r. pokryty drewnem. Dom Brewera przy 424 W. Main to dwupiętrowy dom w stylu Craftsman zbudowany w 1922 r. pokryty cegłą i stiukiem. Dom Bricksona przy 408 N. Page St. to dwupiętrowy dom w stylu hiszpańskiej rewolucji kolonialnej zbudowany w 1922 roku. Ma różne parapety, okładzinę stiukową i pasujący do niej garaż. Dom ten został zbudowany z gotowego zestawu firmy Sears Roebuck, zwanego modelem Alhambra. Dom Estelli i W.E. Pattersonów przy 208 N. Johnson St. został zbudowany w 1932 r. w stylu English Cottage. W związku z tym jest dość niski, z masywnym kominkiem i kamienną okładziną. W.E. zajmował się wyścigami konnymi.