Stoughton Universalist Church, Stoughton

Stoughton Universalist Church to kościół w stylu greckiego renesansu wybudowany w Stoughton, Wisconsin w 1858 roku. W 1982 r. został wpisany do Krajowego Rejestru Zabytków.

Gmina Stoughton została założona w 1847 roku, kiedy urodzony w Vermont Luke Stoughton zbudował tamę na rzece Yahara, aby zasilić swój tartak i młyn. Wokół tego przedsięwzięcia rozwinęła się osada, a w 1858 roku powstała pierwsza chrześcijańska kongregacja - kongregacja Kościoła Uniwersalistycznego w Ameryce. Luke i jego rodzina byli wśród 35 członków założycieli, którzy ofiarowali działkę pod budowę kościoła.

Architekt Stephen Vaughan Shipman zaprojektował budynek kościoła w stylu greckiego renesansu - typowym dla tego wczesnego okresu. P.J. Hynes nadzorował budowę, którą prowadzili E.E. Warren i John H. Warren, a prace wykończeniowe wykonywał J.H. Harvey. Oszczędna kongregacja oczekiwała, że każdy członek płci męskiej poświęci jeden dzień roboczy w tygodniu. Budynek ma kształt prostokąta o wymiarach 51 x 31 stóp. Ściany zbudowano z kremowej cegły, którą woły przywiozły z Milwaukee. Ceglane pilastry dzielą ściany na panele, które obramowują wysokie okna. Ściany szczytowe są zakończone frontonami. Dach ma umiarkowane nachylenie, typowe dla greckiego renesansu. W centrum frontowego szczytu dachu znajduje się duża, biała, kwadratowa wieża z dwoma stopniami, a na szczycie - iglica. We wnętrzu zastosowano proste dekoracje, pasujące do uniwersalistycznego podejścia do kultu.

Następnie Shipman zaprojektował rotundę i kopułę Kapitolu w Madison.

Budynek kościoła był dzielony ze społecznością. Odbywały się w nim nabożeństwa innych wyznań. W piwnicy odbywały się spotkania publiczne. Z budynku korzystały miejscowe szkoły.

Sama kongregacja uniwersalistyczna była postępowa, już w 1869 roku powołała kobietę na pastora. Kolejna kobieta pełniła służbę około 1883 roku, a następna w latach 1890-1892. W końcu jednak zgromadzenie zmniejszyło się i przestało korzystać z kościoła w 1938 roku.

W 1960 roku własność przejęło Stoughton Historical Society. Zaadaptowało ono wnętrze na muzeum, zachowując wygląd zewnętrzny w niezmienionym stanie.